Μέρος 1ον

O κόσμος μας

Πέρασαν πολλοί άνθρωποι, από το μάταιο αυτόν κόσμο. Οι γενεές διαδέχθηκαν και διαδέχονται η μια την άλλη με τη συχνότητα των κυμάτων. Όμως όλες απορροφήθηκαν και απορροφώνται από την παμφάγο λήθη, σαν τις σταγόνες της βροχής, που πέφτουν σε αποξηραμένη γη.

Ελάχιστοι άνθρωποι επέζησαν στη μνήμη των λαών και ακόμη πιο λίγοι, εξακολουθούν ακόμη να κατευθύνουν με τα γραπτό και τον προφορικό λόγο τη σκέψη των ανθρώπων, να διδάσκουν με την ενάρετη ζωή τους και να «θωρούν τα άνω».

Η ποτισμένη με δάκρυα σκληρή ανθρώπινη ζωή μας, η τόσο βασανισμένη και ταλαιπωρημένη. Η εποχή μας βρίσκεται ενσυνείδητα σε κρίση, αφού:

• Είναι αντιφατική, ανομική, μυστηριώδης.
• Χαρακτηρίζεται για το Aδαμικό πλέγμα, την αγωνία, την απορία, την πλήξη, την ανία, το κενό, την απομόνωση, τη φθορά, το ψέμα, το μίσος, την αρπαχτή, τη διαπλοκή, την κοινωνική αναταραχή, τον τρόμο, την αμηχανία, την παρακολούθηση, την ασυνειδησία, τη ρηχότητα, το αδιέξοδο, το Σισύφειο άγχος, τη βιοτική μέριμνα, τις νευρώσεις, τη σύγχυση και μερικές φορές την αηδία και την αποστροφή.
• Κυριαρχείται κυρίως από αντισταυρισμό, παγανισμό, ευδαιμονισμό, ανταγωνισμό, κυνισμό, ωφελιμισμό, «τζογαδορισμό», ρατσισμό, ζωομορφισμό, αδικία, ιδιοτέλεια, υποκρισία, απληστία, αχαριστία, συκοφαντία, δολοπλοκία, φιλαυτία, εγωϊσμό, φιλοδοξία, αυθάδεια, ασυδοσία, απάτη, διαπλοκή, καιροσκοπία, σκοπιμότητα, αποχαύνωση, κοινωνική αδικία, ψυχαγωγισμό και από τη λατρία της σάρκας και του χρήματος.
• Είναι ανίερη και καταδικασμένη από την ίδια την ιερή φύση να σβήσει ακόμη κι ως ανάμνηση για τις επόμενες γενιές.
• Οδηγείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα, στον «φιλικό φασισμό», στην αύξηση της φτώχειας, της πείνας, της ακτημοσύνης, της εγκληματικότητας, της μετανάστευσης και του κοινωνικού εκτοπισμού.

Η καταναλωτική μας κοινωνία, εξαντλεί με ασέβεια όλους τους γήινους πόρους, ναρκοθετώντας τα θεμέλια της ζωής και του μέλλοντος.

Το περιβάλλον μας διαβρώθηκε και δηλητηριάστηκε. Ο ορίζοντας σκοτείνιασε. Η κτίση... επαναστάτησε!!!

Ο πλανήτης Γη, το κοινό μας σπίτι, που λεηλατείται συνέχεια από τους γεννημένους δολοφόνους-εκφυλισμένους σαδιστές, παράφρονες και κοντόφθαλμους άρχοντές της, μολύνθηκε, έχει... πυρετό, μας καλεί σε βοήθεια, διότι έχει ζωή μόνο έως το 2012, σύμφωνα με την έκκληση 1575 επιστημόνων, που υπογράφηκε στις 18 Νοεμβρίου 1992 στην Ουάσιγκτον!!!

Τα φοβερά οικολογικά προβλήματα και οι καταστροφές δεν αφήνουν αισιόδοξες ελπίδες για το μέλλον.
Μήπως είμαστε κοντά στις ημέρες της Αποκάλυψης;

Η γη σήμερα γνωρίζει μεγάλες καταστροφικές πλημμύρες, τυφώνες, ξηρασίες με λειψυδρίες και καύσωνες, καταστροφικούς συχνούς σεισμούς, πείνες κι επιδημίες.

Επειδή παραβήκαμε τους νόμους, οι αλλαγές στο κλίμα δίνουν στους κατοίκους θάνατο με δόσεις καλά υπολογισμένες, ώστε να μη βαραίνουν όλες την ίδια γενιά.

• Το τοξικό νέφος, απλώνεται παντού σαν την πανούκλα.
• Η όξινη βροχή καταστρέφει τα πάντα.
• Η αλλαγή των χρήσεων της αγροτικής γης ενισχύει την εξάπλωση μεταδιδόμενων ασθενειών μέσω της αλλαγής του μείγματος των ζωικών ειδών και αλλάζει τους τρόπους με τους οποίους τα ζώα και οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν.
• Τα ευάλωτα - σε παράσιτα και αρρώστιες - δάση αποψιλώνονται και αναπόφευκτα χάνονται, μαζί με χιλιάδες άλλα ζωικά και φυτικά είδη.
• Οι θάλασσες υφίστανται υπερβολική εκμετάλλευση.
• Το όζον στη στρατόσφαιρα αραιώνει, διότι η καταστροφή του συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς.
• Τα αποθέματα νερού σιγά-σιγά τελειώνουν.
• Τα χημικά προϊόντα, απειλούν τον ίδιο τους το δημιουργό-άνθρωπο και το περιβάλλον του.
• Οι θανατηφόρες επιδημίες πολλαπλασιάζονται (1,5 δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν πίνουν καθαρό νερό και πάνω από 2.500.000 παιδιά, πεθαίνουν κάθε χρόνο από τις ασθένειες, που προκαλεί το μολυσμένο νερό).

Σκίτσο με παιδιά νερό της βροχής (δεν υπάρχει)

Τα σενάρια - για το προσεχές μέλλον - είναι καταστροφικά, διότι η άνοδος της θερμοκρασίας τα επόμενα χρόνια:
• Θα δημιουργήσει παρατεταμένη ξηρασία.
• Θα αυξήσει την υπεριώδη ακτινοβολία.
• Θα ερημώσει τις περιοχές στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
• Θα αυξήσει τα ακραία καιρικά φαινόμενα.
• Θα αυξήσει την οξειδωτική ικανότητα της ατμόσφαιρας (8% περίπου ανά δεκαετία).
• Θα μειώσει τη γεωργική παραγωγή.
• Θα λιώσει τους πάγους των πόλων.
• Θα κάνει τους ωκεανούς να «φουσκώσουν».
• Θ’ ανεβάσει τη στάθμη της θάλασσας.
• Θα πλημμυρίσει τις παράκτιες περιοχές του πλανήτη.
• Θα μετατρέψει τις χώρες του Ειρηνικού σε κόλαση!!!

Οι επιστήμονες και οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες προειδοποιούν, ότι:
• Τα οικοσυστήματα θα δοκιμαστούν, διότι η άγρια πανίδα και η χλωρίδα - σε λίγα χρόνια - θα εξαφανιστούν και θα χαθούν περισσότερα από τα μισά είδη που έχουν απομείνει στα δάση: 24% από τα θηλαστικά, 12% από τις οικογένειες των πτηνών και 14% από τις κατηγορίες των φυτών, που απειλούνται σήμερα.
• Οι κλιματικές αλλαγές, συνιστούν παρούσα και διαρκή απειλή και γι’ αυτό ζητούν να εφαρμοστεί άμεσα η «Συμφωνία του Κιότο» (για τη μείωση των ρύπων, που προκαλούν το «φαινόμενο του θερμοκηπίου»), που θα λειτουργήσει ως «κλιματιστικό» της γης.
• Οι οικονομίες θα κλυδωνιστούν.
• Οι κοινωνίες, αν δεν προσαρμοστούν, θα υποφέρουν.
• Τα δάση - σε λίγο καιρό - οι άνθρωποι, θα μπορούν να τα θαυμάζουν, μόνον από παλιές φωτογραφίες ή παλιές κινηματογραφικές ταινίες.

Όμως, oι πολιτικοί άρχοντες της ηδονής, αυτοί οι τεχνοκράτες, που «συγχώνευσαν» τη νοημοσύνη με όλες τις ανοησίες, οι υψηλά ιστάμενοι, αλλά χαμηλά ζώντες, αδιαφορούν - όπως πάντα - και μένουν αδρανείς.

Οι πράξεις των ανόητων κυβερνητών είναι τρομερές, καθώς σπάνια ελέγχονται κι αυθαίρετα ενεργούν στα περισσότερα ζητήματα, δύσκολα παραμερίζουν τα πάθη τους, χάριν της λογικής και του δικαίου. Έτσι, ο πλανήτης μας συνεχίζει να πολιορκείται από χιλιάδες προβλήματα.

Κι εμείς οι σύγχρονοι άνθρωποι - «έμψυχα ερωτηματικά» - που ζούμε έντονα την υλιστική θύελλα των καιρών, μοιάζουμε σαν «φτηνοί αναβάτες» πάνω στο χάος της καθημερινότητας, που κυνηγούμε με πάθος «φως απ’ τους φωσφορισμούς των τάφων».

Ευφυείς, αλλά χωρίς κριτικό πνεύμα, κινούμαστε με υπαρξιακή αγωνία, σε ένα χάος αδιεξόδων, λόγω:
• του Υλισμού,
• του Μηδενισμού,
• του Ατομισμού,
• του Εκβαρβαρισμού των ηθών,
• της Σκληρότητας,
• της Ανασφάλειας,
• του «Θανάτου του Θεού»,
• του «Θανάτου της αγάπης»,
• της Καταδίκης της «ζωής του πνεύματος»,
• της Απορρόφησης από το σάρκινο «εγώ»,
• της Δίψας για εγκόσμια γνώση και δόξα,
• της Περιφρόνησης της «πνευματικής γνώσης»,
• της Λήθης της «θείας εικόνας» του ανθρώπου και
• της Εκπαίδευσης της... συνείδησης και του τρόπου ζωής, τύπου... Big Brother και, όχι μόνο!

Σχεδόν όλοι, είμαστε δυστυχισμένοι, βασανισμένοι, ταλαιπωρημένοι, γίναμε «νευρό-σπαστα», γιατί «μπήκαμε» σ’ ένα ρυθμό ζωής, που στρέφεται αποκλειστικά γύρω απ’ το «εγώ» μας κι όχι γύρω απ’ το Χριστό.

Είμαστε ένας άρρωστος πολιτισμός, ο οποίος:
• Έχασε τις αντιστάσεις του και κινείται άτολμα.
• Κινείται σαν ναυαγός στο μεσοπέλαγος.
• Τρέφει μόνο σάρκα.
Είμαστε μια βιαίως μεταλλαγμένη πολυφυλετική και πολυπολιτισμική κοινωνία - που βουλιάζει σε ένα νηπιακό επίπεδο - χωρίς Θεό, που ψηφίζει χιλιάδες νόμους, για να επιβάλλει την τάξη, αλλά η ζωή σφαγιάζεται, η τιμή χλευάζεται και η περιουσία καταπατείται.

Η πλύση εγκεφάλου των τελευταίων ετών αποδυνάμωσε την ηθική της ενήλικης γενιάς η οποία είναι ανίκανη πλέον να διδάξει υγιείς αρχές στα παιδιά της.

Η τροχιά μας είναι εγωκεντρική, ανθρωποκεντρική κι όχι χριστοκεντρική.

Η έλλειψη σχεδιασμού, η κατά συρροή προχειρότητα και ο ερασιτεχνισμός για όλα τα κοινωνικά θέματα, είναι παντού εμφανή.

Κι οι σχέσεις μας, έγιναν «μιας χρήσης», σαν τα ξυραφάκια και τις χαρτοπετσέτες.

Θεοποιήσαμε το σώμα μας και γίναμε πιο όμορφοι εξωτερικά, αλλά τα διαζύγια «πέφτουν» σαν καταρρακτώδης βροχή, οι γυναίκες διαμαρτύρονται και λένε, ότι «δεν υπάρχουν άνδρες σήμερα» και - επειδή «αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα» - η κοινωνία μας γέμισε από δυστυχισμένα παιδιά.

Το σφύριγμα του «Εβραϊκού φιδιού», ακούγεται όλο και πιο δυνατά, σε όλο το παγκόσμιο βασικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα… αποβλάκωσης, που εμπορευματοποιείται και διαμορφώνει πλέον την πνευματικότητα των λαών, εκπαιδεύοντας τη συνείδηση!!!

Στα ελληνικά πανεπιστήμια - που έγιναν μαζικά και δεν επιτρέπουν το διάλογο - η Ελλάδα είναι «δεμένη» (αποτελούν ακόμη, μόνιμο στόχο των Εβραιοσιωνιστομασόνων, που κάνουν το… φοιτητομάζωμα και δημιουργούν... Νεογενίτσαρους).

Η βασική δομή τους καταργείται, αφού οι ακαδημαϊκοί απεμπόλησαν για το τίποτε την κλασική παιδεία, οι διανοούμενοι προσπαθούν να μας μάθουν να διαβάζουμε με... κιάλια, οι «ξέρετε ποιος είμαι εγώ;» γέμισαν τα τηλεοπτικά παράθυρα με τις χοιρομούρες τους και οι υπόλοιποι «σοφοί» μάς... τρύπησαν τα τύμπανα των αυτιών μας με τη μεγάλη σιωπή τους!!!

Οι ανθρωπιστικές σπουδές περιορίζονται. Τα σχολεία έχουν γραφειοκρατικοποιηθεί. Ο πολιτισμός εξαφανίζεται. Η παιδεία υποβαθμίζεται και παραμορφώνεται, αφού η ιστορία της γλώσσας καταργείται. Οι πνευματικές δραστηριότητες υπονομεύονται, διότι τα προγράμματα στη δημόσια εκπαίδευση είναι χαμηλής ποιότητας. Η δημιουργικότητα αποθαρρύνεται.

Τα «ταλέντα» οδηγούνται υποχρεωτικά στην πλήξη και πολλοί διπλωματούχοι πανεπιστημίων - ακόμη και με μεταπτυχιακές σπουδές - πάνε «πόρτα-πόρτα» και ζητούν οποιαδήποτε δουλειά - σαν τους ζητιάνους!!!

Η συνεισφορά της εκπαίδευσης στην κατάργηση των κοινωνικών ανισοτήτων αγνοείται και προωθείται μόνο η τεχνική και πρακτική γνώση και η εκλαΐκευση των σπουδών, για να υπάρχουν μόνο οι ευτυχείς ολίγοι, που θα έχουν πρόσβαση στην κριτική σκέψη.

Η οικονομική λειτουργία αναπτύσσεται σε βάρος της διαπαιδαγώγησης σκεπτόμενων πολιτών.

Η προσωπική ευθύνη και η ενεργή συμμετοχή, σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, δεν υπάρχει κι εμείς συνεχίζουμε να παράγουμε - σε παγκόσμια κλίμακα - μάζες τηλεθεατών, γραφειοκρατών και παιδιά με ελάχιστη φαντασία.

Σε λίγο καιρό, η παραγωγή στελεχών κι εργαζομένων, θα χαρακτηρίζεται από «προσαρμοστικότητα», δηλαδή από υποταγή και από τη μετατροπή τους σε «εργαλεία».

Στις μέρες μας, βρίσκεις «θεοσεβούμενους τρομοκράτες» χωρίς Θεό και ειρηνιστές πλανητάρχες, που ταυτόχρονα με τα φονικά όπλα τελευταίας τεχνολογίας - που χρησιμοποιούν, για να σκοτώσουν τους αμάχους - ρίχνουν και… σοκολάτες για να «γλυκάνουν» τον πόνο των υπολοίπων που σώζονται!!!

Δυστυχώς χάσαμε τους διανοούμενους ανθρωπιστές, που θα μπορούσαν να βοηθήσουν την ανθρωπότητα και βρήκαμε τους «δοξόσοφους», τους ιδεαλιστές χωρίς ιδέες και τους υλιστές χωρίς υλικό, αυτά τα διφορούμενα πρόσωπα, που έχουν το ένα πόδι στην επιστήμη και το άλλο στο αντικείμενο της επιστήμης, τους σοφούς χωρίς σοφία, με τις όμορφες λογοτεχνικές και τεχνοκρατικές εκφράσεις, που «ανακατεύουν τα πάντα με τα πάντα» και τα κάνουν όλα μια άνοστη σαλάτα! Όλοι βρισκόμαστε μέσα στη δίνη μιας ολικής αναδόμησης με προσχεδιασμένες ανατρεπτικές κατευθύνσεις.

Χάσαμε τον εαυτό μας, το στοιχείο του αυθορμητισμού, την ικανότητα να κατανοούμε τους άλλους, να εμβαθύνουμε στη σκέψη και γίναμε όλοι παθητικοί.

Χάσαμε την αφή, την οσμή, την ελπίδα, την εσωτερική γαλήνη, την επικοινωνία και «αγκαλιάσαμε» τους σκύλους, τις γάτες και την «επιβεβλημένη μοναξιά», που σκοτώνει.

Τώρα πλέον:
• Επικοινωνούμε, χωρίς να μιλάμε και ταξιδεύουμε, χωρίς να περπατάμε.
• Διώξαμε το Θεό και μόνιμους φίλους κάναμε το «χορτάρι», τα «φρουτάκια», το «σταφύλι», το «μέταλλο», τη μπάλα, τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και το διαδίκτυο!!!
• Διαστρέψαμε, παραποιήσαμε και διακωμωδήσαμε - πριν τα καταργήσουμε τελείως - το ουσιώδες νόημα των Χριστουγέννων, της Ανάστασης, των Μεγάλων Εορτών των Αγίων και Αρχαγγέλων και την ουσία και αξία των Αγγέλων μας και κάναμε πιο παχύ το πορτοφόλι των εμπόρων.
• Περιφρονήσαμε την αλήθεια και τους ειλικρινείς και ανυπόκριτους λόγους, αλλά με διπλή καρδιά και με δόλια χείλη, μιλάμε με γλυκά κι ελκυστικά λόγια!

Μόνο οι μεγάλοι σεισμοί, οι πλημμύρες, οι πόλεμοι και οι κάθε είδους μαζικές κατα-στροφές μάς ενώνουν πια.

Το επείγον αντικατέστησε το σημαντικό και ο πολιτισμός μας υπακούει πλέον, μόνο σε ένα σύνθημα: «την ατομική υλική άνεση».

Το καλάθι τής πολλαπλά λατρευόμενης ματαιότητας γέμισε «ως πάνω».

Τα μεγάλα και ατελείωτα προβλήματά μας, συνεχίζουν να εξαφανίζονται, μέσα στον καιάδα της αδιαφορίας.

Οι ελπίδες για καλύτερη ζωή πάνω στη γη λιγοστεύουν. Το ανθρώπινο γένος, που στολίζει με την ύπαρξή του τον πλανήτη μας, έχασε τον προορισμό του. Έχει αρχίσει να κινδυνεύει και είναι έτοιμο, να χάσει το δικαίωμά του να αγωνίζεται - για την παγκόσμια ισορροπία - μέσα στις ανθρώπινες κοινωνίες.

Είναι σε οικονομική υποδούλωση και σε επισταμένη παρακολούθηση, κάτω από το πρίσμα των προσωπικών δεδομένων, από τις τράπεζες πληροφοριών, που σχηματίζουν γιγάντιους ιστούς αράχνης και που μας βοηθούν να λύσουμε πιο γρήγορα τα προβλήματα, που ποτέ δε θα είχαμε χωρίς τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Τα ελλείματα των κρατών είναι ένα καλό πλάνο για την μυστική κατάσχεση του πλούτου.

Τα τραπεζικά συστήματα που συνελήφθησαν στην ανομία και γεννήθηκαν στην αμαρτία, έγιναν πιό επικίνδυνα ακόμη κι από σταθμευμένους στρατούς που σκοπό έχουν να κάνουν τον άνθρωπο να ξοδεύει χρήματα που θα πληρωθούν στο μέλλον, μέσω της χρηματοδότησης (έτσι ενεχυριάζεται το μέλλον!!!).

Όλος ο κόσμος δουλεύει για την Εφορία, τους Δήμους, την ανύπαρκτη - ψυχαγωγικά κι ενημερωτικά - Κρατική Τηλεόραση, τη Δ.Ε.Η., την Ε.Υ.Δ.Α.Π., τον Ο.Τ.Ε., το ενοίκιο, τα δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες, τα κοινόχρηστα, τα τέλη κυκλοφορίας, τα φακελάκια, τα διόδια, τους δήμους και γενικά τους Τρίτους.

Σ’ αυτήν την ψυχοπαθολογική κοινωνία, ο σύγχρονος αυτός μονυλιστής, υποφέρει. Υποφέρει πολύ. Υποφέρει αφάνταστα. Όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχικά. Ο πόνος του έχει πάρει τρομερές νευροψυχικές διαστάσεις, διότι δεν καθοδηγείται πλέον από το άστρο της Βηθλεέμ. Από τότε, που έδωσε... διαζύγιο στην ψυχή, ξεκίνησε και η τραγωδία του. Αντί να λειτουργεί, υπολειτουργεί ή παραλειτουργεί. Αντί να αγωνίζεται για το «υπέρ φύση», παραμένει στο «παρά φύση».

Η καταπληκτική πρόοδος των φυσικών επιστημών έχει ναρκώσει τα πνευματικά του αισθητήρια και οι πνευματικές του αξίες παρακμάζουν καθημερινά και διαφθείρεται. Ζει σε εποχή κάλυψης και ανακάλυψης, όπου δεν έχει νόημα το θείο και το υπερβατικό και αγνοεί τι θα πει απoκάλυψη. Ζει σε εποχή έντονου σκεπτικισμού, σχετικισμού, θρησκευτικού συγκρητισμού και ουσιαστικά αγνωστικισμού κι όχι μυστηριακά κι αποκαλυπτικά. Ζει στην εποχή της τρομακτικής πλήθυνσης της γνώσης, των Μεγάλων εφευρέσεων και των απίστευτων ανακαλύψεων, αλλά δε ζει την Αποκάλυψη του Χριστού.

Ενώ η σοβαρή επιστήμη του Πασκάλ, του Νεύτωνα, του Μόρισον, του Κοπέρνικου, του Παστέρ, του Μαρκόνι, του Φον Μπράουν, του Λαβουαζιέ, του Κόμπτον, του Μαξ Πλάνκ, του Αλέξη Καρέλ και άλλων, βεβαιώνει την ύπαρξη του Θεού, στην «προ-κατασκευασμένη» επιστήμη, πλάθονται μύθοι με πολλή φαντασία, περιγράφονται ασύστολα ψεύδη με πειστική αληθοφάνεια, με σκοπό να χτυπήσουν την πίστη στο Θεό και ιδιαίτερα τη χριστιανική πίστη, που είναι η μόνη αλήθεια.

Η ιατρική με τη «φουτουριστική» θεωρία της κρυωνικής και την επέμβαση στα γονίδια και στο DNA, υπόσχεται στο μέλλον να αυξήσει την ανθρώπινη ζωή στα 500-700 χρόνια, όπως μαρτυρούν αμερικάνικα επιστημονικοδήθεν περιοδικά, καθώς και άλλα παχιά λόγια και ψέματα του διαβόλου, που θέλουν να αναιρεθεί το χριστιανικό Ευαγγέλιο (γι’ αυτό μερικοί «βαρεμένοι» υπογράφουν να καταψυχθούν «μετά θάνατον», με την ελπίδα να επανέλθουν στη ζωή, με τα επιτεύγματα της επιστήμης! Ήδη στην Αμερική λειτουργούν εταιρίες καταψύξεως νεκρών!).

Όλοι κοιτάζουμε χωρίς να βλέπουμε, ακούμε χωρίς να καταλαβαίνουμε τι ακούμε, είμαστε ανύποπτοι, φρικτά ανίδεοι και οδυνηρά άσχετοι με ό,τι συμβαίνει γύρω μας.

Ενώ έρχεται το τέλος της ποικιλομορφίας των πολιτιστικών παραδόσεων και της ανθρώπινης ελευθερίας, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σπάνια αναφέρονται σ’ αυτά τα σημαντικά γεγονότα.

Τα έθνη υπνοβατούν από την αποχαύνωση.

Έτσι, το κρυφό σχέδιο των Εβραιο-σιωνιστών για μια παγκόσμια κυβέρνηση βρίσκεται στα τελευταία στάδια ολοκλήρωσής του.

Οι πολιτιστικές κληρονομιές και ο κοινωνικός ιστός καταστρέφονται. Η κοινωνία μας σιγά-σιγά - αλλά σταθερά - μετατρέπεται σε μια άγραφη πλάκα.

Η ιστορία της Ελλάδας που παράγει φως και ήρωες παραχαράσσεται, από όλους σχεδόν τους πολιτικούς, λόγω της παγκοσμιοποίησης.

Η Ελληνικότητα γελοιοποιείται και ταυτίζεται με διαστημόπλοια, ανύπαρκτες ομάδες ΕΨΙΛΟΝ (Ε) κι ότι άλλο βάλει η νοσηρή φαντασία των εχθρών του Έθνους και του Ελληνικού Πολιτισμού.

Ο καθαρός και γαλανός ουρανός μας σκεπάστηκε από σκοτεινά σύννεφα, αφού στην πηγή της Ορθοδοξίας φύτρωσαν σαν μανιτάρια εκατοντάδες σατανιστές, ανθέλληνες, αιρέσεις και παραθρησκευτικές ομάδες, οι οποίες προσπαθούν με κάθε τρόπο, ακόμη και με την «τακτική βατράχου», να εξαπατήσουν τον ανυποψίαστο χριστιανό ή τον άβουλο άθεο, να διασπάσουν την ενότητά του, να χαρακώσουν τα θεμέλια του Έθνους και της Εκκλησίας μας και κατ’ επέκταση, να εξαφανίσουν τον Ελληνορθόδοξο πολιτισμό.

Έτσι, ο πατριωτισμός και η θρησκεία μας διακωμωδούνται και διαβρώνονται καθη-μερινά, απ’ αυτό το «Δούρειο Ίππο», που μπήκε ορμητικά στη χώρα μας, με πολλά ονόματα: Κρίσνα, παιδιά του Μω, Ιεχωβάδες ή Χιλιαστές, Μορμόνοι, Μασσώνοι, Ρόταρυ, Λάιονς, Γκουρού, Γιόγκα, Μέντιουμ, Μαύρη Μαγεία, Αναστενάρια, Υπνωτισμός, Πνευματισμός, Τηλεπάθεια, Υποβολή, Διόραση, Μαντικές ιδιότητες, Μεταβίβαση σκέψεων, Προρρήσεις, Πνευματοθεραπεία, Υδρομαντεία, Νεκρομαντεία, Αστρολογία, Μαγεία, Μαντεία, Χειρομαντεία, Γοητεία, Επαοιδία, Κλειδομαντεία, Ανθρωπομαντεία, Βουντομαντεία, Ραβδομαντεία, Πυρομαντεία.

Όλοι αυτοί - μαζί με τους τροτσκιστές και τους αναρχικούς - «θηλάζουν» από τον «ίδιο μαστό», το Σιωνισμό, που δημιουργήθηκε από τους απογόνους των σταυρωτών του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού κι έχουν έναν πατέρα, τον ίδιο το Σατανά.

Η ζωντανή - για πάνω από 3.000 χρόνια - ιδιαίτερη, ανώτερη και ξεχωριστή Ελληνική γλώσσα, που χρησιμοποιήθηκε από τους Αποστόλους του Χριστού και τους επτά σοφούς της Ελλάδος και δάνεισε πλήθος στοιχείων, στις πλέον γνωστές και διαδεδομένες γλώσσες του κόσμου, θυσιάζεται στο βωμό του εκσυγχρονισμού κι εκλατινίζεται, διότι το Ελληνικό αλφάβητο, δε μπορεί να προσαρμοστεί - λένε - στο διαδίκτυο (INTERNET) και σε άλλους τομείς των σχέσεων της χώρας μας με το διεθνή περίγυρο.

Οι ανιστόρητοι και δήμιοι των γλωσσών της γης, ξέχασαν ότι μέσα απ’ αυτό τον απέραντο θησαυρό, εκφράστηκαν τα μεγαλύτερα πνεύματα της οικουμένης και στηρίχτηκαν και μεγαλούργησαν πολιτισμοί.

Η Ελλάδα, δεν ανήκει πια στους Έλληνες, διότι βάσει της συνθήκης ΣΕΝΓΚΕΝ έβαλαν χειροπέδες στα δικαιώματα του Ελληνικού Λαού αφού το Σύνταγμα μετατράπηκε, αναθεωρήθηκε και δεν ισχύει.

Όσο για το «κάψτε τους φακέλους» ήταν άλλη μία ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΡΟΪΔΙΑ των απατεώνων-λαοπλάνων πολιτικών προς το λαό, διότι πριν το κάψιμο των φακέλων, όλοι οι Έλληνες είχαν ήδη φακελωθεί ηλεκτρονικά, αλλά τότε, ποιός καταλάβαινε; Εδώ δεν καταλαβαίνουμε τώρα, που η Ελλάδα εξαφανίζεται σαν ΕΘΝΟΣ!!!

Τα νησιά μας - στην άγονη γραμμή - αγνοούνται εξοργιστικά από τους «κωφούς» κυβερνήτες και τους Έλληνες εκεί, τους βλέπω σε λίγο καιρό ν’ απλώνουν τα χέρια για νερό και τρόφιμα στους Τούρκους!!!

Δυστυχώς, όπου και να στραφούμε, υπάρχει η απογοήτευση.

Η εξαίρεση είναι ο κανόνας!

Τα Μέσα Μαζικής... Εξαπάτησης (ΜΜΕ) εκπέμπουν το μίσος, τη βία, τα κλάματα, τις απογοητεύσεις «αρρωστημένων» συγγραφέων, ποιητών και μουσουργών και μερικές φορές, τις φλυαρίες μερικών ανόητων δημοσιογραφίσκων, που παρασύρουν τον κόσμο σε μια αργή, αλλά σταθερή υπνωτική κατάπτωση και τον «καταδικάζουν» στην απάθεια, ενώ έξω από την πόρτα του, παίζεται η τύχη της ανθρωπότητας.

Οι κατά τόπους εθνικές παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα των λαών εξουθενώνονται και χάνονται.

Η κοινωνική συνείδηση, ο λόγος, η κριτική σκέψη και η άποψη χάθηκαν.

Η απανθρωπιά, η κενοδοξία και η φιλαυτία τοποθετούν τον άνθρωπο κάτω από το έμβλημα της παραφροσύνης. Ενώ καθημερινά εκατομμύρια άνθρωποι και ζώα πεθαίνουν από την πείνα, κάποια άλλα εκατομμύρια άνθρωποι... θάβουν τα τρόφιμα στη γη!!!

Βλέπουμε εγκληματίες να ηρωοποιούνται, ευτελή είδωλα να λατρεύονται και τις καλές πράξεις πια σπάνια να αναφέρονται!

Κάνεις καλό, σε λένε βλάκα και βρίσκεις το μπελά σου!
Κάνεις κακό - κι επειδή σε φοβούνται - σε παινεύουν!

Τελικά, κανένας δεν εμπιστεύεται κανέναν.

Ζούμε σε μια γενική αθλιότητα. Από παντού, μας πνίγουν οι αναθυμιάσεις της υλικής και πνευματικής σαπίλας. Γίναμε τα «νέα Σόδομα και Γόμορρα». Η ακολασία των ηθών και η ηθική δε συγκρατούνται πλέον. Ο κόσμος που εγκατέλειψε τα καθορισμένα ηθικά πρότυπα, «θερίζει» μια φρικτή - ολοένα αυξανόμενη - «σοδειά αθλιότητας και θανάτου». Η πορνεία, το εμπόριο λευκής σαρκός και η παιδεραστία είναι σε έξαρση. Οι περιθωριακοί, τα σκουπίδια της κοινωνίας, τα αποκαΐδια της, ο ίδιος της ο βούρκος, έχουν πάρει τέτοιες διαστάσεις, που έχουν ανησυχήσει πολύ τις σύγχρονες κοινωνίες μας, αφού οι θεσμοί τους επέτρεψαν να βγουν προς τα έξω και να μπουν μέσα στα σπίτια μας!

Κι αφού έχουμε μειωμένη εθνική ευαισθησία, ακρωτηριασμένη γλώσσα, ιδεολογική συρρίκνωση σκοπών, αντικατάσταση της αλήθειας, γενιές που αγνοούν την εθνική μας ιστορία, που περιφρονούν την παράδοσή τους και τη φύση και που κοροϊδεύουν τα εθνικά και θρησκευτικά ιδεώδη, τι πρέπει να περιμένουμε τελικά όλοι εμείς;

Δε λείπουν τα μέσα, αλλά ο σκοπός.
Δε λείπουν τα προγράμματα, αλλά το όραμα.
Δε λείπουν οι μεταρρυθμίσεις, αλλά οι στόχοι.
Δε λείπουν οι ιδεολογίες, αλλά η πραγματική αλήθεια.
Δε λείπει η κουλτούρα, τα πολιτιστικά ενδιαφέροντα και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις, αλλά η ανθρωπιά.
Δε λείπουν οι ελευθερίες (που οδηγούν στην αναρχία), αλλά η πραγματική ελευθερία.
Δε λείπει ο εκσυγχρονισμός, αλλά η πρόοδος.
Δε λείπει η εκπαίδευση, αλλά η παιδεία.
Δε λείπουν οι υπουργοί, αλλά το έργο τους!!!
Δε λείπουν οι άνδρες, αλλά οι αρσενικοί.
Δε λείπουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά η εξυπηρέτηση του πολίτη.
Δε λείπουν τα είδωλα (αμέτρητα πρόσωπα και πράγματα), αλλά ο Θεός.
Δε λείπουν τα σχολεία, αλλά οι Έλληνες μαθητές και οι δάσκαλοι με αξίες.

Τα σχολεία μας έγιναν κέντρα αναρχίας, μηδενισμού, απογοητεύσεων και ναρκωτικών, για να σκοτώνουν τα παιδιά μας.

Η νεολαία γενικά, που λόγω του ηθικού ξεπεσμού απεικονίζει ένα κλίμα ηθικής καχεξίας, μετατράπηκε σε νεο-λέρα, σε «γενιά του χάους», διότι φθάρθηκε από το ισοπεδωτικό δημόσιο «εκπαιδευτικό» σύστημα και την τηλεόραση, που καλλιεργεί ψευδαισθήσεις και δεν είναι πλέον ικανή να συνειδητοποιήσει το «λαμπρό μέλλον», που μας περιμένει όλους.

Τους ρωτάς τι έγινε την 25η Μαρτίου του 1821 κι απαντούν ότι: «τότε εμείς οι Έλληνες, είπαμε το... ΟΧΙ στους Ιταλούς!!! Το μυαλό τους είναι αλχημικά μεταλλαγμένο.

Όλοι θέλουν να γίνουν μοντέλα, ηθοποιοί, τραγουδιστές ή να παίξουν στα σατανόητα «Big Brother», «bar», «fame story», «φάρμα» για να κερδίσουν τα εύκολα λεφτά. Αρνούνται την προσπάθεια να σπουδάσουν, διότι δε βρίσκουν νόημα σε μια προσπάθεια, που στενεύει τον ορίζοντά τους στο εισόδημα. Αν προσέφερε η εκπαίδευση ένα ευγενικό ιδανικό, τότε θα τους φαίνονταν οι κόποι... ευλογία!

Βλέπουν οι νέοι μας, τους άνδρες ή τις γυναίκες μοντέλα, που περπατούν λες και μασάει ο πισινός τους... τσίχλα και θέλουν να τους μοιάσουν!!!

Φοβερό επάγγελμα και ακόμη πιο φοβερά τα πρότυπα!!!

Όλοι βιώνουμε το τραγικό σύμπτωμα της παρακμής, της φτωχής κι ελαστικής συνείδησης και της απουσίας των αξιών, λόγω της διάβρωσής μας, από τους νέους τρόπους ζωής και συμπεριφοράς.

Αλλά και η κοινωνική μόρφωση εξαφανίζεται, διότι:

• Οι ανούσιες ασχολίες οδήγησαν σε σπατάλη του χρόνου ολόκληρης της οικογένειας.
• Οι ενήλικες «αιχμαλωτίζονται» καθημερινά από τα Μέσα Μαζικής «Ενημέρωσης», με κοινωνικά θέματα ευτελούς αξίας και γίνονται …νήπια!!!
• Οι νέοι διδάσκονται τα μαθήματα από... «ολίγον» και
• Η διασκέδαση του κοινού, τώρα πλέον, είναι κάτω από το πνευματικό επίπεδο ενός παιδιού 12 ετών!!!

Ποιός θα διδάξει την αξία της ζωής στα παιδιά; Η τσοντοτηλεόραση των διεφθαρμένων σκοτεινών συνεργατών του «μεγάλου αδερφού-εχθρού» ή οι άλλοι παντός είδους απατεώνες;

Η οικογένεια διαλύθηκε και οι γονείς δεν είναι κοντά στα παιδιά. Ο πατέρας δουλεύει σε δύο δουλειές ή κάνει υπερωρίες. Η μητέρα το ίδιο (και αν είναι χωρισμένοι οι γονείς η κατάσταση είναι τραγική).

Κι ο δάσκαλος είναι αναγκασμένος από το αδιάφορο κράτος, να εξηγήσει σε παιδιά του δημοτικού, συνήθως μαθήματα, που θα 'πρεπε να απευθύνονται σε μαθητές της... πρώτης λυκείου, αγνοώντας πολλές φορές αναγκαστικά, τα μαθήματα των θρησκευτικών και της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους.
(Αχ! Έλληνα δάσκαλε σοφέ, που θα μπορούσες να χτίσεις παλάτια ευτυχισμένα! Δυστυχώς, το χρέος της Ιστορίας του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού - που έχεις στην πλάτη σου - είναι πολύ βαρύ και πρέπει μόνος σου να το ξεφορτώσεις!!!).

Δυστυχώς, σήμερα τα παιδιά δε μαθαίνουν τίποτε ουσιαστικό, διότι κανείς δεν προλαβαίνει να τα νουθετήσει τι σημαίνει ζωή, σεβασμός, ήθος, αγάπη, οικογένεια, πατρίδα, ιστορία, θρησκεία.

Και να ’ταν μόνον αυτό!!! Η αγάπη μπήκε στο ψυγείο. Το χαμόγελο έχασε τη λάμψη του και την επιτυχία την επιζητούμε μόνον από τη «θεά τύχη». Και παροτρυνόμαστε από τις διαφημίσεις, να ποντάρουμε στην... τύχη, στα... χαρτιά, στα... ζάρια, στη ρουλέτα, στο... μαύρο, στα... μπαστούνια, τρεις φορές στο... 6, στο... σκοτάδι, εκεί που δε βλέπουμε ούτε με τα μάτια, ούτε με το μυαλό, για να μας οδηγήσουν όπου θέλουν οι σκοταδιστές υπερκυβερνήτες της γης!

Οι θεσμοί λεηλατήθηκαν. Οι ναοί της δημοκρατίας καταλήφθηκαν από τους υπερεθνικούς κολλυβιστές.

Ενώ οι λεωφόροι των πληροφοριών κοστίζουν δισεκατομμύρια δολάρια, οι πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου όχι μόνο δε λύνονται, αλλά δε γνωρίζουμε και σε τι είδος ανθρώπων δίνουμε τις νέες οικονομικές και πολιτικές εξουσίες μέσω αυτών των τεχνολογιών.

Η παγκόσμια οικονομία οδηγείται σε ασφυξία από την παραοικονομία και τους πολιτικούς τυχοδιώκτες-λαμόγια που μετατρέπουν κάθε ζωντανό οργανισμό σε νεκρό χρήμα. Η οικονομική κατάρρευση περιφέρεται απειλητικά μέσα σε μια γενικευμένη αποθάρρυνση.

Τα ταξί μπορεί να είναι άδεια, όμως γέμισαν τα λεωφορεία, το ΜΕΤΡΟ και για να μπείς στον «ηλεκτρικό» πρέπει να έχεις... «μέσον»!!!

Το χρηματιστηριακό «ΚΡΑΧ» είναι πλέον στον ορίζοντα.

Η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων κρέμεται, σαν «σπάθα του Δαμοκλή», πάνω από τα κεφάλια των εργαζόμενων.

Τα τεράστια κύματα ακριβείας και η αλματωδώς αυξανόμενη ανεργία, σαρώνουν όλη την παγκόσμια αγορά.

Σε λίγο καιρό οι πεινασμένοι θα βγουν στους δρόμους... κι όποιον πάρει ο… χάρος.

Οι οικονομικοί θεσμοί της Αμερικής, δοκιμάζονται σε υπερβολικό βαθμό.

Το δημόσιο χρέος της, είναι περίπου δύο τετράκις-εκατομμύρια δραχμές περίπου (2.000.000.000.000.000), ενώ αν προστεθεί και το ιδιωτικό, το εθνικό χρέος της φθά-νει σχεδόν τα έξι τετράκις-εκατομμύρια δραχμές (6.000.000.000.000.000).

Για να ξεχρεώσει, πουλάει φονικά όπλα, «δημιουργώντας» πολέμους, σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη.

Μην ξεγελαστείτε, αν σας πούν, ότι επειδή κέρδισε τον πόλεμο των άστρων, έχει στη διάθεσή της τους δορυφόρους, από όπου έχει απίστευτα έσοδα. Διότι ναί, οι τηλεπι-κοινωνίες φέρνουν τεράστια έσοδα, αλλά τις εταιρίες τηλεπικοινωνιών τις έχουν οι Σιωνιστές Εβραίοι!!! Η Αμερική χρωστάει και καταρρέει!!!

Κανείς πια δε μπορεί να ζήσει την καθημερινότητα με αξιοπρέπεια. Άνθρωποι αυτοκτονούν, οικογένειες διαλύονται, διότι δεν κατάλαβαν ποτέ, ότι το χρέος, είναι μία μορφή υποτέλειας.

Οι πιστωτικές «κάρτες-παράδεισος» μετατράπηκαν σε «δόσεις-κόλαση»!!!

Όλος ο εμπορικός κόσμος είναι πελαγωμένος. Οι μικρές επιχειρήσεις πνίγονται στη «θάλασ-σα» των χρεών, κλείνουν με ρυθμό γεω-μετρικής προόδου και η αγορά «καλύπτεται» με... ακάλυπτες επιταγές. Οι μεγαλο-μπακάληδες Εβραίοι εξαγοράζουν τους τελευταίους μικρούς παντοπώλες και όχι μόνο. Οι τελευταίοι ενοικιαστές, τρέχουν να πάρουν το «τυροδάνειο», χωρίς να βλέπουν την «τραπεζοφάκα».

Οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις και οι διεθνείς τράπεζες υπερισχύουν σε δημιουργική δύναμη των εθνικών κυβερνήσεων!!!

Όλοι αντιλαμβανόμαστε, ένα παγκόσμιο οικονομικό αλαλούμ!!!

Και η λέξη εξουσία, είναι συνυφασμένη με τις λέξεις πληροφορία (κοινώς λεγόμενη ρουφιανιά) και χρήμα!!!

Η πλουτοκρατία έδωσε τη σκυτάλη στην κλεφτοκρατία και οι «κλέφτες των λαών» μας εξασθένισαν με τους Πολέμους, τους Εξοπλισμούς, τα Μεγάλα έργα, τα Νέα αυτοκίνητα, τα ΚΑΖΙΝΟ, το Χρηματιστήριο και γενικά τον τζόγο, τα Νέα επενδυτικά ανασφαλή ιδιωτικά και κρατικά προγράμματα, τις Πιστωτικές κάρτες, τα «Τυροδάνεια», τις Τηλεπικοινωνίες, την Αγορά ειδών πληροφορικής και την Πολυτέλεια.

Γι’ αυτό ο λαός πεινάει.
(Ιδιαίτερα τώρα, που «μας έδωσαν» τους Ολυμπιακούς αγώνες και μας χρέωσαν, με τρία τρισεκατομμύρια (3.000.000.000.000) δραχμές, ο λαός θα πεινάσει ακόμη περισσότερο).

Και οι συνταξιούχοι όμως γεμάτοι από άγχος:

• Προσπαθούν με τους «μισθούς πείνας», να εξασφαλίσουν με αξιοπρέπεια τα προς το ζην και τα έξοδα… κηδείας.
• Απειλούνται με μεγαλύτερη μείωση των αποδοχών τους κι επειδή με τις πράξεις του το κράτος έκανε τα ταμεία τους να οδεύουν προς την πτώχευση, όσοι μπορούν...
• Αναγκάζονται να κάνουν ιδιωτικές ασφαλίσεις, για να πάρουν πρόσθετη σύνταξη (που - κατά τη γνώμη μου - δε θα την πάρουν ΠΟΤΕ, διότι μέχρι τότε, οι ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΣ ασφαλιστικές εταιρίες, θα έχουν πτωχεύσει!!!)


Διότι πρέπει, να γίνει «μετάγγιση κεφαλαίων» προς τις Ευρωπαϊκές χρηματαγορές και να πλουτίσουν ακόμη περισσότερο οι άπληστοι, αναποτελεσματικοί, παράφρονες και ανώριμοι κυβερνήτες-πιόνια, που γνώριζαν - χρόνια πριν - τις υπέρογκες αυξήσεις του «ασφαλιστικού» κι αγόραζαν μετοχές ασφαλιστικών εταιρειών.

Γι’ αυτό, ζητούν να ασφαλιστούν υποχρεωτικά όλα τ’ ακίνητα ή αυξάνουν όσο θέλουν τα ασφάλιστρα αυτοί οι ανόητοι και δίγλωσσοι πολιτικοί, που προσπαθούν ν’ αποκτήσουν περισσότερη περιουσία, δόξα και τιμές, αγνοώντας επιδεικτικά τι σημαίνει πολιτισμός, δημόσιο ήθος, πολιτική ευθύνη κι εθνική συνείδηση.



Με όλα αυτά τα προβλήματα, γεμίσαμε απογοήτευση, στενοχώρια, κατάθλιψη, άγχος, αγωνία, η χαρά της ζωής λιγοστεύει και η αισιοδοξία για να παλέψουμε εξαφανίστηκε.

Στην εποχή της «επιστημονικής προόδου για την καλυτέρευση της ζωής μας», η φωνή της ειρήνης, της ασφάλειας, της γαλήνης, της αλήθειας και της αγάπης φιμώθηκαν!!!

Η ευτυχία ξεθώριασε. Η μοναξιά σκοτώνει! Η διασκέδαση δεν φέρνει πια χαρά.

Ξεχάσαμε να γελάμε! Επιπλέον όμως, «αφαιρέσαμε» και το γέλιο από τα παιδιά μας και ξεχνώντας τις πραγματικές τους ανάγκες τα «γεμίσαμε» με άχρηστα καταναλωτικά αγαθά. Τους δώσαμε μόνον τα αποδεικτικά στοιχεία της οικονομικής μας ζωής, χωρίς να τους δώσουμε τα αποδεικτικά στοιχεία της αγάπης μας.

Οι χαρισματικές προσωπικότητες δεν υπάρχουν πια.

Στις μέρες μας, η διάνοιά μας σκοτίστηκε από τα πάθη της σάρκας. Το ψέμα, η ασέβεια, η ανομία, η ασωτία, η φιλαργυρία και η υποκρισία αποτελούν πλέον τα μέσα για την επιτυχία και την «καλυτέρευση» της ζωής μας!
Γέμισε η ζωή μας από:

• Φθονερούς ανθρώπους με μέγιστο βαθμό κακίας, που προσπαθούν με ψεύτικες διαδόσεις, να διαβάλουν, να καταστρέψουν κάθε καλή πράξη του άλλου και γενικά να τον εξοντώσουν και
• Από πλεονέκτες, που θέλουν τα δικά μας, μισά-μισά και τα δικά τους... δικά τους και μου θυμίζουν μια παλιά ιστορία με «νόημα»:

Ένας βασιλιάς ρώτησε έναν πλεονέκτη κι έναν φθονερό:
-Τι θέλετε να χαρίσω στον καθένα σας;
Ο πλεονέκτης απάντησε:
-Από ό,τι θα δώσεις στον άλλον, εμένα να μου δώσεις τα διπλά.
Και ο φθονερός είπε:
-Τότε βγάλε μου το ένα μάτι!!! Για να βγάλεις του άλλου και τα δύο!!!

Δυστυχώς όλοι αγριέψαμε μέσα μας σαν τα θηρία. Κι ας έχουμε - μερικοί - ένδυμα προβάτου! Οι μορφές μας μετασχηματίστηκαν και δε μπορούμε να ξεχωρίσουμε, ποιοί είναι οι άνδρες και ποιές είναι οι γυναίκες, διότι το σημερινό μας ντύσιμο, τα μαλλιά μας και τα... χαϊμαλιά - που φοράμε - μας έκαναν αγνώριστους.

Η σημαία του παραλόγου υψώθηκε!!! Ξεμωραμένοι ιερείς παντρεύονται με… πολιτικό γάμο ή κλέβουν το… παγκάρι της Εκκλησίας ή σχεδιάζουν δολοφονίες!!! Τα ταχυδρομεία έγιναν …χελωνοδρομεία!!! Ψευτοκουλτουριάρηδες ποιητές αφήνουν μακριά μαλλιά μέχρι τη μέση για να δείξουν …σοφοί, λες και η σοφία μετριέται με το… μήκος της τρίχας!!! Στη φυλακή μπαίνουν αυτοί που χρωστάνε πενιχρά ποσά και οι έμποροι ναρκωτικών κυκλοφορούν ελεύθεροι για να σκοτώνουν τα παιδιά μας. Οι απατεώνες μοιράζουν «πέτσινες» επιταγές τα Σαββατοκύριακα και τη Δευτέρα πουλάνε το εμπόρευμα των αθώων κι έντιμων παραγωγών και φεύγουν για… Βραζιλία! Οι πλούσιοι δολοφονούν αθώους, ασκούν δουλεμπόριο κι εμπόριο όπλων, εξαπατούν το κράτος, τα «χαλάνε» στη μοιρασιά με τους συνεργάτες τους - αστυνομικούς και όχι - είναι κομπιναδόροι και φυσικά... έξω από τη φυλακή.

Κι αναρωτιούνται οι φυλακισμένοι: Αν όλα αυτά συμβαίνουν εκεί έξω εμείς, γιατί είμαστε «μέσα»;
Oι κυβερνητικές «μπουλντόζες» κατεδαφίζουν με τον παραμικρό λόγο, παραπήγματα ή φτωχόσπιτα και οι αυθαίρετες πολυτελείς βίλες μένουν στη θέση τους κι ανοίγουν δρόμους μέσα από τα… σπίτια των νόμιμων κατοίκων για να δείχνουν έτσι τη διαφθορά, την ανικανότητα και την ξετσιπωσιά των κυβερνητικών ηγετίσκων.

Οι αδύνατοι δυναμώνουν κι εξουσιάζουν τους δυνατούς! Η τηλεδημοκρατία έγινε τηλεφασισμός! Οι Χριστιανοί κηρύττουν το... σατανισμό και οι Θρησκευτικοί ηγετίσκοι την πανθρησκεία! Οι ανήθικοι κατηγορούν τους ηθικούς (κάποτε σε μία επιχείρηση δούλευε μία γυναίκα η οποία συνήθιζε να υπερηφανεύεται για την ηθική της και για τα λόγια του γιού της: -Μάνα, της έλεγε -δήθεν-ο γιός της, για ένα «κούτελο» ζούμε! Εκείνη όμως έστελνε τον άνδρα της στην κουζίνα για να μιλήσει με τον αγαπητικό στην …κρεβατοκάμαρα!!!).

Οι φύλακες έγιναν... κλέφτες των φυλασσομένων! Οι ρουφιάνοι επικροτούνται. Οι Αλβανοί κι οι Κούρδοι έγιναν επιχειρηματίες και οι Έλληνες... εργάτες ή άνεργοι!!! Οι ανίκανοι επιβάλλονται στους ικανούς. Οι «φελλοί», όχι μόνο συνεχίζουν να επιπλέουν, αλλά μερικοί απ’ αυτούς έβγαλαν φτερά σαν τα μυρμήγκια ή έγιναν φούσκες σαν μερικά «χαρτιά» του χρηματιστηρίου και πετάνε μέχρι να σκάσουν! Οι ατάλαντοι, πρωτεύουν!!! Οι καχεκτικοί δειλοί, έγιναν «φουσκωτοί» θρασείς. Οι χλίχληδες, έγιναν χλιδάτοι!!! Τα «άσημα και άφραγκα σκουλήκια» που ζητούσαν πριν λίγο καιρό ελεημοσύνη και φιλούσαν «κατουρημένες ποδιές» για να πιάσουν έστω και μια υποτυπώδη δουλίτσα, μεγάλωσαν, έγιναν «διάσημα φραγκάτα» και κατασπάραξαν τους ευεργέτες τους!

Ο πληθωρισμός ανεβαίνει. Οι συντάξεις μειώνονται, μέχρι να σταματήσουν να δίδονται!!! Ο βασικός μισθός, που πριν λίγο καιρό ήταν μισθός πείνας, έγινε μισθός ετοιμοθανάτων, αφού τα χρήματα φτάνουν ίσα-ίσα... για να μην πεθάνουμε!!!

Οι φτωχοί ταλαιπωρούνται κι επιβεβαιώνουν το ρητό: «Όπου φτωχός κι η μοίρα του».

Πεινάνε, διψάνε, αρρωσταίνουν κι όχι μόνο, δεν τους δίνει κανείς καμία σημασία, αλλά το δήθεν κοινωνικό κράτος, τους αυξάνει και τα νοσήλια!!!

Κι οι πένητες, που σε κοιτάνε στα μάτια και στα χέρια για μια βοήθεια, αναστενάζουν, αλλά δεν κλαίνε πια, διότι δεν έχουν «ούτε... μαντήλι για να κλάψουν», αφού οι φτωχοί - που τους καταλάβαιναν και ήταν οι άμεσοι ευεργέτες τους - δεν έχουν πια να τους προσφέρουν τίποτε.

Τα γραφεία τελετών έγιναν... χρηματιστήρια. Τελικά, ούτε να πεθάνει μπορεί κανείς σήμερα!!!

Πολλοί ηθοποιοί έγιναν ηλιθοποιοί, αφού οι διάλογοι του ήθους και της ευπρέπειας χάθηκαν. Οι σοβαροί και αξιόλογοι καλλιτέχνες-ηθοποιοί, που «φτερούγιζαν» πάντα μέχρι το Θεό, για να μεταφέρουν τις ακτίνες Του στην ψυχή των ανθρώπων, αφού αγνοούνται από τις μεγάλες πλουτοκρατούσες καναλομαριονέτες, των μυστικών υπερκυβερνητών, αρνήθηκαν - ευτυχώς - να λάβουν μέρος στην ύψωση της «σημαίας» των χυδαιο-κουλτουριάρηδων.

Οι μισθωτοί Ιερείς και οι Αρχιερείς μας, έγιναν κενόδοξοι, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.


Άξιοι πολιτικοί, όπως ο Δημήτρης Τσοβόλας, με ήθος, σεβασμό, ευσέβεια και συνέπεια στις υποχρεώσεις τους προς το Λαό την Πατρίδα και την Εκκλησία, λοιδωρούνται και οδηγούνται σε δικαστήρια, ακόμη κι από «συναδέλφους» τους, διότι τόλμησαν να τα «βάλουν» με τους ισχυρούς της γης.

Και οι απατεώνες πολιτικοί, για να μας πάρουν την ψήφο, μας κοροϊδεύουν συνεχώς.

Έτσι:
• Άλλοι μας μιλάνε για αλλαγή.
• Άλλοι ονομάζουν φιλελεύθερη την πολιτική τους και
• Άλλοι μας κοροϊδεύουν ακόμη περισσότερο και μας ονομάζουν «ελεύθερους πολίτες».

Τα αδελφοκουλτουροδήθεν-βλαχοσνόμπ «διάση-μα πρότυπα» προς αποφυγήν, αλληλο-παρουσιάζονται στα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, αλληλοσυγχαίρονται, αλληλοεπαινούνται, αλληλο-δοξάζονται, αληλοχαζογελάνε και αλληλο-γελοιοποιούνται καθημερινά, διότι νομίζουν ότι είναι κάποιοι, ότι κάτι σημαντικό αντιπροσωπεύουν ή ότι κάτι σπουδαίο προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο.

Οι ελάχιστοι όμως εναπομείναντες σκεπτόμενοι πολίτες αγανακτούν, κουνάνε το κεφάλι τους με σημασία και περιμένουν, να δουν λίγο ήθος, λίγη αξιοπρέπεια, λίγη σοβαρότητα από κάποιον και φωνάζουν.

Αλλά άδικα φωνάζουν, διότι δεν υπάρχει κανείς να τους ακούσει:
1. Οι ιδέες, οι αρχές και οι πεποιθήσεις, είναι σε αδιέξοδο.
2. Οι πλάνες, οι αιρέσεις, οι δεισιδαιμονίες και οι ποικίλες λανθασμένες διδασκαλίες, έχουν περισσεύσει.
3. Οι φωτεινοί δρόμοι είναι λίγοι.
4. Οι προοπτικές δυσεύρετες.
5. Εμείς πια, ζούμε μόνο με τις αισθήσεις και για τις αισθήσεις, αφού παρασυρθήκαμε από το μισάνθρωπο Εωσφόρο, που μας «αφαίρεσε» τις πέντε αισθήσεις και προσπαθεί «πάση θυσία», να μας αφαιρέσει και το μυαλό με άσχετες συναισθηματικές προβολές κι επιθέσεις, με εκτυφλωτικά θεάματα (διαγωνισμούς ομορφιάς ή τραγουδιού, ποδόσφαιρο και διάφορα άλλα αθλήματα) δηλαδή μέσω μιας συνεχούς επίθεσης σκουπιδοτροφών για τη σκέψη.
6. Ο ατομικισμός και ο εγωισμός αποτελούν τις «νέες θεότητες» των ημερών μας κι έτσι, όλοι πάθαμε... «κορδίαση», όπως λέει ένας αγνός και ταπεινός Κρητικός, ο Μιχάλης ο Πατεράκης.

Φτάσαμε στο σημείο, να το «παίζουμε» λεφτάδες στ’ αδέρφια μας, στους φίλους μας, στους γονείς μας και δεν ξέρω που αλλού, διότι βλέπετε:
1. Φάγαμε απότομα ψωμάκι.
2. Πήραμε «κουνητό», «αρκουδίσιον», τηλεόραση και βίντεο.
3. Αποκτήσαμε αυτοκίνητο και σπίτι.
4. Πλυθήκαμε με ζεστό νερό κι αρωματικό σαπούνι.
5. Βγάλαμε τα τσουράπια και τα κουρέλια και φορέσαμε παπούτσια κι «επώνυμα» ρούχα.
6. Ξεχάσαμε τους ευεργέτες γονείς, που μας μεγάλωναν τόσο χρόνια μ’ όλες τις δυσκολίες.
7. Ξεχάσαμε τις αθώες αγκαλιές με τ’ αδέρφια μας.
8. Δε θυμόμαστε καθόλου τα φτωχά κι έξυπνα παιδοχειροποίητα παιχνίδια, που είχαμε με τους φίλους μας.
9. Βγάζουμε ολόκληρο το μισθό μας και το επίδομα της άδειάς μας μπροστά στον καφετζή του χωριού, για να πληρώσουμε τον καφέ μας, για να δείξουμε έτσι, ότι έχουμε λεφτά και όταν συναναστρεφόμαστε με τους συγχωριανούς ή τους συγγενείς μας, τρώμε το σταφύλι με… μαχαίρι και πηρούνι!!!

Κι οι δήθεν σοφοί κυβερνήτες της ανθρωπότητας, πάσχοντας από ανίατη ανεγκεφαλίτιδα, προσπαθούν με... ζωγραφισμένο νερό να σβήσουν τη δίψα μας!!!

Την ώρα, που αυτοί μιλούν για ελευθερία, πρόοδο, ισότητα και αδελφότητα:
• Τα κρυφά εργαστήρια των ναρκωτικών και οι σατανοπροωθητές της... εκπαίδευσης συνειδήσεων αναλαμβάνουν την καταστροφή των ψυχών.
• Η γη βρίσκεται κάτω από καθεστώς μιας γιγάντιας μαφιόζικης σήψης, πολλές φορές και κάτω από την προστασία της αστυνομίας, ενώ ομάδες ληστών οργανώνονται σε πόλεις και χωριά.
• Το άγχος, η αγωνία, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα για το μέλλον, δημιουργούν τεράστια προβλήματα σε κάθε άνθρωπο προσωπικά και φυγαδεύουν από τη ζωή του τη γαλήνη και την ευτυχία.
• Ο άνθρωπος διψάει όλο και περισσότερο για ειρήνη, χαρά και για έναν καινούριο κόσμο.

Αλλά, για ποια ειρήνη; Για ποια χαρά; Για ποιο κόσμο;

Είναι πανθομολογούμενο, ότι στους καιρούς μας «βασιλεύει» η ακαταστασία, ο τρόμος, η αναταραχή, η όξυνση των πολεμικών συγκρούσεων μεταξύ των εθνοτήτων και οι θρησκευτικές «εκκαθαρίσεις».

Μεγάλο μέρος, των ανθρώπων του πλανήτη μας, κυβερνείται από πάθη, μίση και διαιρέσεις κάθε μορφής, που δημιουργούν αρκετά προβλήματα στις «πολιτισμένες» κοινωνίες μας.

Οι πόλεμοι, οι κτηνώδεις καταπιέσεις, η αναρχία, το φυλετικό μίσος, η τρομοκρατία, οι παντός είδους εκβιασμοί και τα συμβόλαια θανάτου, εξαπλώνονται απειλητικά, σ’ ολόκληρο τον πλανήτη.

Η κοκαίνη, η ηρωίνη, το κρακ και τα άλλα σκληρά ναρκωτικά είναι ευρέως διαδεδομένα και οι θάνατοι καθημερινοί.

Το A.I.D.S και οι άλλες ασθένειες, αυξάνονται γεωμετρικά κι είναι πια ανεξέλεγκτες.

Κι εμείς είμαστε μέσα στο σύγχρονο συρφετό των ανθρώπινων και ψευδώνυμων γνώσεων και στην πλημμύρα των ανθρώπινων λόγων και φιλοσοφιών, διότι μάθαμε και μαθαίνουμε μόνο γραμματική, άλγεβρα, γεωμετρία-τριγωνομετρία και άλλες άχρηστες γνώσεις για τη ζωή, στείλαμε τον Όμηρο στα... αζήτητα και τη Θεόπνευστη Αγία Γραφή στη «λίμνη της άγνοιας».

Κι έτσι, δεν αντιλαμβανόμαστε την αλήθεια, δε βλέπουμε την πραγματικότητα, δε βρίσκουμε το δρόμο μας.

Κι ο «κοσμάκης», τόσο ο πλούσιος όσο κι ο φτωχός, αγωνίζεται να «συλλάβει» την ευτυχία με οποιοδήποτε τρόπο, φτύνει αίμα καθημερινά, βρίσκεται σε αναστάτωση κι είναι, σχεδόν πάντα, δυστυχισμένος, διότι δεν καλλιεργεί το πιο «εύφορο χωράφι» του - το μυαλό - για να πάρει τους καρπούς του.

Δεν έχει αντιληφθεί, ότι η δυστυχία του οφείλεται στην πνευματική του κατάπτωση.
Διότι ενώ γεμίσαμε από αθλητικά κέντρα - που γυμνάζουν το σώμα - αφήσαμε καχεκτικό το πνεύμα, που είναι η δύναμη η οποία κινεί τα πάντα και δίνει την ευτυχία.

Οι άρχοντες της προπαγάνδας και του ελέγχου της σκέψης της νέας σατανικής εποχής, μας κάνουν πλύση εγκεφάλου, μας πλημμυρίζουν καθημερινά με σατανικά σύμβολα, που είναι στα εξώφυλλα περιοδικών και δίσκων και στις ταινίες στην τηλεόραση, για να μας αποβλακώσουν.

Έτσι ο νούς της ανθρωπότητας διαστρέφεται αλχημικά με νέα πρότυπα και αξίες, ώστε να προετοιμάζεται το ταχύτερο να υποδεχθεί το βασίλειο της Αντίχριστης Εποχής.

Όλοι κυνηγάμε μια θεσούλα στο Δημόσιο ή κάπου τέλος πάντων να τρυπώσουμε, να βολευτούμε για να εξασφαλίσουμε το μισθό μας, το ψωμάκι μας. Ναι! το ψωμάκι μας!

Κάποτε οι «παλιοί» μας έλεγαν, ότι κάποια μέρα θα πούμε το ψωμί - ψωμάκι και δεν το συνειδητοποιούσαμε.

Τώρα όμως παρατηρούμε:
• Τους γιγάντιους τροχούς του παγκόσμιου εμπορίου, σιγά-σιγά να ακινητοποιούνται.
• Τις οικονομίες να κονιορτοποιούνται.
• Την κερδοσκοπία και τις καταναλωτικές ανάγκες να βρίσκονται σε έξαρση.

Τα χόρτα έγιναν ακριβότερα από το... κρέας!!! Τα κεράσια έφτασαν στα ύψη!!! Τα προϊόντα στις εκπτώσεις είναι μόνο για να τα βλέπουμε από τις βιτρίνες. Όλοι ψάχνουμε απεγνωσμένα να βρούμε το νόημα της ζωής και τρέχουμε να προλάβουμε τη σκιά μας!!! Όλα πλέον τα κάνουμε με βιασύνη. Τρώμε γρήγορα, σκεπτόμαστε γρήγορα, οδηγούμε γρήγορα, μιλάμε γρήγορα κι επιταχύνουμε την ζωή μας, χωρίς ουσιαστικό σκοπό. Την επιταχύνουμε, για να πάμε πού;

Αρωγό στο καταστροφικό έργο της βιασύνης έχουμε την υπερπληροφόρηση, διότι ζούμε στην εποχή:
• Του κατακλυσμού και της λατρείας των πληροφοριών.
• Των συχνών γεγονότων.
• Των νέων τρόπων ζωής.
• Της ψυχαγωγίας.
• Της ψεύτικης εικόνας.
• Του κενού λόγου, του άρριζου, του άσκεπτου, του περιττού, του εφήμερου, του θνησιγενούς.

Κατακλύσθηκε η γη, από το έντυπο χαρτί κι ο ουρανός από τα μανιασμένα κύματα των ερτζιανών μηνυμάτων και καταιγίδες από ακατάσχετη λογοκοπία ανακυκλώνονται - ακόμη και από το διάστημα - με τα κάτοπτρα των δορυφόρων.

Κι έτσι ξεχάστηκε εντελώς ο ενάρετος λόγος, το ακριβό άνθος της σιωπής, η φανέρωση της προαιώνιας νοσταλγίας του απολύτου, ο οποίος ως σταλαγματιά μύρου, αγκαλιάζει την ψυχή και την αφυπνίζει προς τη μεγάλη συνάντηση, με την Αγιότητα.

Στις μέρες μας το χρυσάφι έγινε σκουριά, το κρασί ανακατεύτηκε με το νερό και τα μηνύματα της παλαιότερης και της σύγχρονης ιστορίας, δεν κατεννοήθηκαν.

Ενώ ψάχνουμε απεγνωσμένα, να βρούμε το νόημα της ζωής κι είμαστε όλοι πεινασμένοι για γαλήνη, ευτυχία, αγάπη, κοινωνικά δικαιώματα και ασφάλεια, οικοδομούμε μια κοινωνία κτηνώδη, χωρίς Χριστό, χωρίς ευπρέπεια, χωρίς ανθρωπιά, χωρίς ήθος, χωρίς ταπεινότητα, χωρίς αγάπη, χωρίς ελπίδα, χωρίς σωτηρία και με ηθική χαλαρότητα, διότι πήραμε τα μηνύματά Του επιφανειακά κι επιδερμικά, χωρίς να μπαίνουμε στον κόπο να ερευνούμε σε βάθος τις αλήθειες Του, με συνέπεια να μην ανακαλύπτουμε τις ρίζες της δυστυχίας μας και να μη βιώνουμε τη μεταμόρφωση του εσωτερικού μας κόσμου.

Κι αναρωτιόμαστε όλοι μας:

Πού είναι η αγάπη μας, η φιλοξενία μας, η αξιοπρέπειά μας, ο στοχασμός μας, οι αρετές μας, ο αλληλοσεβασμός, η αμοιβαία εκτίμηση, το συναίσθημα, το ψυχικό μεγαλείο, η ανιδιοτελής θυσία του φίλου για τον φίλο, ο σεβασμός για τον γέροντα, η οφειλόμενη τροφή για τους γονείς, τα ροδοκόκκινα μάγουλα της ντροπής, η δύναμη της θρησκείας μας και ο φόβος Θεού;
Πού είναι η υποστήριξη της οικογένειας και η προστασία του πολίτη και της νεολαίας, από το κοινωνικό κράτος;
Πού είναι η ΔΩΡΕΑΝ παιδεία, η ακαδημαϊκή μόρφωση και το εκπαιδευτικό σύστημα; Πού είναι αυτή η ανθρωποπλαστική παιδεία που στηρίζεται σε υψηλούς στόχους και ανώτερες προοπτικές, που σώζει κι ελευθερώνει, που μεταμορφώνει κι εξανθρωπίζει τον άνθρωπο, που καλλιεργεί πίστη, αξίες και προσφέρει στα παιδιά το νόημα της ζωής; Πού είναι οι εκπαιδευτικοί με αξία;
Πού είναι το Εκπαιδευτικό Συμβούλιο της χώρας μας;
Ποιός πήρε το δικαίωμα να καταδικάζει με μιας στη ζοφερή αμάθεια όλα τα παιδιά της Ελλάδας;
Πού είναι αυτοί οι άνθρωποι διαχρονικής πνοής και οι προσωπικότητες πολυδύναμης αντοχής;
Πού είναι η αποφασιστικότητα των κυβερνώντων;
Πού είναι οι «μπροστάρηδες»;
Πού είναι η αντιπολίτευση για να ελέγξει την κυβέρνηση;
Πού είναι ο...«και πάσης Ελλάδος»;
Πού είναι αυτή η περιβόητη εθνική στρατηγική και η εξωτερική πολιτική, για μια Ελλάδα ισχυρή;
Πού είναι οι θεματοφύλακες της παράδοσης;
Πού είναι τα ιδρύματα πολιτισμού;
Πού είναι η κοινωνία εμπιστοσύνης;
Πού είναι οι Άνθρωποι, που θα οριοθετήσουν τη νέα πορεία των Ελλήνων - μέσα από τις συμπληγάδες του ευδαιμονισμού - προς τα αξεπέραστα και διαχρονικά ιδεώδη της Ελληνορθοδοξίας;
Πού είναι η ηθική κοινωνία και η δύναμη της κοινής γνώμης;
Πού είναι η αληθινή σάλπιγγα της Εκκλησίας και οι γνήσιοι πνευματικοί σαλπιγκτές της, που θα ξυπνήσουν τα πνευματικά μας ενδιαφέροντα;
Πού είναι τα «σοφά καρποφόρα δένδρα» και πού οι «καρποί» τους;
Πού είναι τα πνευματικά όπλα, για να αντιμετωπίσουμε τις σύγχρονες - μεγάλες απαιτήσεις και προκλήσεις της εποχής μας;
Πού είναι ο κόπος και ο μόχθος, η αυταπάρνηση και η αυτοθυσία για την Εκκλησία και η προσπάθεια, για να δημιουργήσουμε ευτυχισμένους ανθρώπους;
Πού είναι ο ουράνιος πόθος και ο θείος έρωτας για τη Βασιλεία των ουρανών και την αιώνιο ζωή;
Πού είναι οι μιμητές του Χριστού, των Αποστόλων και των Σεβάσμιων Πατέρων της Εκκλησίας μας;
Πού είναι οι Χριστόμορφοι;
Πού είναι η πρότυπος ιεροπρεπής εικόνα της αρχαίας κατάστασης της Εκκλησίας;

Γιατί μερικοί οδηγούν την Εθνική μας υπόσταση στο περιθώριο της ιστορίας;

Πότε επιτέλους θα γεμίσουμε τις καρδιές και τη ζωή μας με ασφάλεια;
Πότε επιτέλους θ’ αφήσουμε τη μανία μας προς το χρήμα και τις υπέρμετρες σαρκικές απολαύσεις;
Πότε επιτέλους θα διώξουμε την αγχώδη μέριμνα και φροντίδα των βιοτικών αναγκών μας; Πότε επιτέλους θα σταματήσουν να κυριαρχούν οι οικονομικές αξίες έναντι των αντίστοιχων της ζωής;
Πότε επιτέλους θα ζήσουμε μια καλύτερη ζωή;
Πότε επιτέλους θα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά τα προβλήματα;
Πότε επιτέλους θα ελπίσουμε μόνον στην Πρόνοια του Θεού κι όχι στην τύχη;

Μήπως, οι «πύλες του πνεύματος» έκλεισαν;
Μήπως, προδίδεται η μεγάλη πνευματική παράδοση;
Μήπως, στο «χωράφι» των διανοούμενων σπέρνεται η ματαιότητα του κόσμου τούτου; Μήπως, η επικράτηση του ψέματος - είναι για πολλούς - η μόνη αλήθεια της εποχής μας; Μήπως, μεγάλο μέρος του χριστιανικού λαού ξέχασε το Σωτήρα του; Μήπως, στις ημέρες των «προσωπικών δεδομένων» ετοιμάζεται νέος «Δούρειος Ίππος»;

Μήπως, μερικοί κληρικοί και μοναχοί πρόδωσαν την αποστολή τους, όπως ο Ιούδας τον Κύριό του;
Μήπως, μερικοί «Χριστιανικοί Θρησκευτικοί Ηγέτες» κατέβηκαν από το βάθρο τους κι έγιναν όργανα σκοτεινών οργανώσεων κι εξυπηρέτησης άνομων συμφερόντων;
Μήπως, μερικοί «Χριστιανικοί Θρησκευτικοί Ηγέτες» - Άδειοι Αγίου Πνεύματος - γιορτάζουν τη μία ημέρα τη Βάπτιση του Ιησού στην Αθήνα και την άλλη μέρα πηγαίνουν και γιορτάζουν τη… Γέννησή Του στα Ιεροσόλυμα; ή πρώτα γιορτάζουν τη Γέννησή Του και μετά τον Ευαγγελισμό της Παρθένου Μητέρας Του;

Μήπως, μερικοί «Χριστιανικοί Θρησκευτικοί ηγέτες» ετοιμάζουν - εκούσια ή ακούσια - τον ερχομό του αντίχριστου;
Μήπως, πρέπει να λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας τον Κύριλλο Ιεροσολύμων, που έλεγε ότι στις μέρες μας: «θα ξεσηκωθούν κληρικοί κατά κληρικών κι επίσκοποι κατά επισκόπων»;

Μήπως, αρκετοί πολιτικοί ξέχασαν τον όρκο τους, ότι πρέπει να υπηρετούν, να εξυπηρετούν και να προστατεύουν το Σύνταγμα, τους Νόμους του Κράτους, την Πατρίδα, τη Χριστιανική Θρησκεία, το λαό, τα Ήθη και τα Έθιμα, τις Ιερές Παραδόσεις μας και το συμφέρον του Ελληνικού Λαού; Μήπως, μερικοί απ’ αυτούς σήμερα υπηρετούν τις σκοτεινές δυνάμεις, την καλοπέρασή τους, τον εγωισμό τους και τη ματαιοδοξία τους;

Τι έπαθαν όλοι αυτοί τελικά;
Γιατί κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους;
Μήπως ναυάγησαν στα οργισμένα νερά της κατακλυσμικής παραπλάνησης;

Μήπως έπεσαν στους καταρράκτες της θνητής φλυαρίας;
Μήπως συνεθλίβησαν μέσα στις συμπληγάδες της στυγνής βιοτικής ανάγκης;
Μήπως χάθηκαν μέσα στα όνειρα της υποσχόμενης εικονικής πραγματικότητας;

Μήπως τελικά, όλοι μας έχουμε νυστάξει;
Μήπως, έχουμε γίνει «καλοκουρδισμένος λαός»;
Μήπως οι «δρόμοι της ψυχής» έγιναν σκοτεινοί;
Μήπως ήρθε η ώρα του μίσους, της απιστίας και της Μεγάλης Αποστασίας;
Μήπως πιστέψαμε, ότι είμαστε το τυφλό θύμα μιας σκληρής τύχης;
Μήπως - χωρίς ταυτότητα και Θεό - χάσαμε την πυξίδα της ζωής, που θα μας οδηγούσε εκ του ασφαλούς σε πιο απάνεμα λιμάνια;
Μήπως ξεχάσαμε το στοργικό και αληθινό λόγο του Λυτρωτή μας;

Μήπως τελικά, είμαστε οι «νεο-κοιμισμένοι» χριστιανοί της Γεσθημανής στην κρίσιμη ώρα, που η αγωνία του Κυρίου μας για τη σωτηρία μας κορυφώνεται;

Άραγε - κατά τη Δευτέρα Παρουσία Του - ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός θα βρει κανέναν καλό άνθρωπο εδώ πάνω στη γή;