Η Αποκάλυψη των Ψευδοπροφητών της εταιρείας «ΣΚΟΠΙΑ» ΣΤ ΜΕΡΟΣ

Περί των Ιερών Ναών

(Π.Ο.Σ.) Εάν η Οργάνωση έχει πέσει έξω σε κάποια πράγματα, στο θέμα όμως των ναών έχει απόλυτο δίκαιο. Η ίδια η Αγία Γραφή το απαγορεύει.

Και σας διαβάζω: Πράξ. ΙΖ΄ 24 «Ο Θεός όστις έκαμε τον κόσμον και πάντα τα έν αυτώ, ούτος ο Κύριος ών του ουρανού και της γής, δεν κατοικεί εν χειροποιήτοις ναοίς». Είναι ένα σαφέστατο εδάφιο και επίσης

Επίσης διαβάζω: Πράξ. Ζ΄ 48. «αλλ’ ούχ ο ύψιστος έν χειροποιήτοις ναοίς κατοικεί, καθώς ο προφήτης λέγει».

(Χ.Ο.) Αν αφήσουμε αυτό το πρώτο εδάφιο ανερμήνευτο, εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι έχετε δίκαιο, αλλά ξέρετε αμέσως σε τι πλάνη πέφτουμε;
Φέρνουμε τον λόγο του Θεού να αντιφάσκει.

(Π.Ο.Σ.) Γιατί; Πώς; Δεν το καταλαβαίνω. Το εδάφιο Πράξ. ΙΖ΄ 24. «Ο Θεός όστις έκαμε τον κόσμον και πάντα τα έν αυτώ, ούτος ο Κύριος ών του ουρανού και της γής, δεν κατοικεί εν χειροποιήτοις ναοίς». επαναλαμβάνω είναι σαφέστατο.

(Χ.Ο.) Από την μια μεριά, λέει ο Θεός, ότι δεν κατοικεί σε αχειροποιήτους ναούς και από την άλλη διέταξε τον βασιλιά Σολομώντα και έφτιαξε μεγαλοπρεπή ναό στο όνομα του: Β΄Χρονικών(Βασιλέων Γ΄). ΣΤ΄ 10-11. «και ωκοδόμησε ….και εγένετον λόγος Κυρίου,…»
Πώς ταιριάζουν αυτά; Δεν φαίνονται ασυμβίβαστα;

(Π.Ο.Σ.) Είναι ασυμβίβαστα, αλλά γιατί τα λέει;

(Χ.Ο.) Ο Θεός είναι πανταχού παρών. Δεν κατοικεί όπως κατοικούν οι άνθρωποι με την έννοιαν του περιορισμού. Στον Ψαλμ. 139 7-12 λέει « που να υπάγω……εις σε το σκότος είναι ως το φώς».

Επίσης ο ίδιος ο Χριστός είπε: Ματθ. ΙΗ΄ 20 «…όπου είναι δύο η τρείς συνηγμένοι εις το όνομα μου, εκεί είμαι εγώ εν τω μέσω αυτών».
Δηλαδή οπουδήποτε σε όλο τον πλανήτη είναι δύο η και περισσότεροι μιλάνε για τον Χριστό είναι και Εκείνος ανάμεσά τους. Συνεπώς αφού είναι παντού, είναι και μέσα στους ναούς. Αν πούμε ότι ο Θεός δεν είναι μέσα στους ναούς, απορρίπτουμε την απανταχού Παρουσία Του. Εκεί που συναθροίζεστε εσείς είναι ο Θεός ή εκεί οι δικές σας αίθουσες είναι αχειροποίητες;

Ο ιερός ναός είναι οίκος Προσευχής

Διαβάστε: Ψαλμ. Ε΄ 7. «Αλλ’ εγώ δια του πλήθους του ελέου σου, θέλω εισέλθει είς τον οίκον σου, θέλω προσκυνήσει προς τον ναόν της αγιότητός σου, μετά φόβου σου…»

Διαβάστε: Ησαϊα ΝΣΤ΄ 7. «Και τούτους θέλω φέρει είς το άγιόν μου όρος. Και θέλω ευφράνει αυτούς έν τω οίκω της προσευχής μου».

Ο ιερός ναός είναι οίκος δόξης

Διαβάστε: Λουκά ΙΘ΄46. «γέγραπται ότι ο οίκος μου οίκος προσευχής έστιν. υμείς δε αυτόν εποιήσατε σπήλαιον ληστών».
Εδώ αυτό επιβεβαιώνεται από τον Ίδιο τον Χριστό

Διαβάστε: Α Τιμοθ. Γ΄ 15. «..ίνα έν τώ οίκω του Θεού αναστρέφεσθαι, ήτις εστιν εκκλησία Θεού ζώντος».

Ο ναός είναι δεκτός και από τον Κύριο και από τους αποστόλους

Διαβάστε: Λουκά ΙΘ΄47. «Και ήν (Ο Ιησούς) διδάσκων το καθ’ ημέραν έν τω ιερώ…».

Διαβάστε: Λουκά ΚΑ΄37 «Ήν (Ο Ιησούς) δε τας ημέρας εν τώ ιερώ διδάσκων…».

Διαβάστε: Πράξ. Β΄46. «καθ’ ημέραν τε προσκαρτερούντες ομοθυμαδόν έν τώ ιερώ, κλώντες τε κατ’ οίκον άρτον, μετελάμβανον τροφής, έν αγαλλιάσει και αφελότητι καρδίας».
Εδώ μιλάει για τους μαθητές του Χριστού.

Οι μαθητές του Κυρίου διδάσκουν στον ναό

Διαβάστε: Πράξ. Γ΄1. «Επί το αυτό δε Πέτρος και Ιωάννης ανέβαινον είς το ιερόν επί την ώραν της προσευχής την ενάτην».

Διαβάστε: Πράξεις Ε΄42. «πάσαν τε ημέραν έν τω ιερώ και κατ’ οίκον ούκ αναπαύοντο διδάσκοντες και ευαγγελιζόμενοι Ιησούν τον Χριστόν».
Ο ναός από τον Κύριο και τους Αποστόλους ονομάζεται Οίκος Θεού και Οίκος Προσευχής.

Εδώ φαίνονται οι δύο Ιεροψάλτες

Διαβάστε: Νεεμ. ΙΒ΄31. «Και έστησαν οι δύο της αινέσεως έν οίκω Θεού.

Διαβάστε εδώ: Α Χρον. Θ. 33. «Και έκ τούτων ήσαν οι Ψαλτωδοί, αρχηγοί πατριών των Λεϋιτών, οίτινες έμενον έν τοίς οικήμασιν ελέυθεροι. διότι ενησχολούντο είς το έργον τούτο ημέραν και νύκτα».
Εσείς νομίζετε ότι μόνοι μας, με το έτσι θέλω, αποφασίσαμε να λειτουργούμε με τον Κύριο στην Εκκλησία Του;

Εδώ φαίνονται τα Ιερά σκεύη

Διαβάστε εδώ: Α Βασ (Γ΄Βασ.) Ζ΄48. « Και έκαμεν ο Σολομών πάντα τα σκεύη τα του οίκου του Κυρίου, το θυσιαστήριον το χρυσούν και την τράπεζαν την χρυσήν, επί της οποίας ετίθεντο οι άρτοι της προθέσεως, και τάς λυχνίας, πέντε έκ δεξιών και πέντε εξ αριστερών…και τους λύχνους…..και τα θυσιαστήρια….του οίκου του Θεού».
Αναφέρονται οι Ιεροψάλτες, τα Ιερά Σκεύη, η Αγία Τράπεζα, τα καντήλια, το θυμίαμα και ο ναός ονομάζεται Οίκος Θεού.

Εδώ φαίνονται τα καντήλια

Διαβάστε εδώ: Έξοδος ΚΖ΄20. «Και συ σύνταξον τοίς υιοίς Ισραήλ και λαβέτωσάν σοι έλαιον εξ ελαιών άτρυγον καθαρόν κεκκομένον είς φώς καύσαι, ίνα καίηται λύχνος διά παντός».
Από καθαρό λάδι να είναι το λάδι που θα βάλουμε στο καντήλι.

Διαβάστε εδώ: Λεϋτ. ΚΔ΄4. «επί της λυχνίας της καθαράς καύσετε τους λύχνους εναντίον Κυρίου έως το πρωϊ».

Εδώ φαίνεται το θυμίαμα

Διαβάστε εδώ: Έξοδος Λ΄1. «Και ποιήσεις θυσιαστήριον θυμιάματος εκ ξύλων ασήπτων».

Διαβάστε εδώ: Λεϋτ. ΙΣΤ 13. «και επιθήσει το θυμίαμα επί το πύρ έναντι Κυρίου. και καλύψει η ατμίς του θυμιάματος το ιλαστήριον το επί των μαρτυρίων, και ούκ αποθανείται».

Διαβάστε κι εδώ: Λουκ. Α΄9-10. «κατά το έθος της ιερατείας έλαχε του θυμιάσαι εισελθών είς τον ναόν του Κυρίου. και πάν το πλήθος ήν του λαού προσευχόμενον έξω τη ώρα του Θυμιάματος».

Εδώ φαίνονται τα καντήλια και το θυμίαμα

Διαβάστε κι εδώ: Εξόδου Μ΄25-27. «και ανήψε τους Λύχνους ενώπιον Κυρίου. καθώς προσέταξεν ο Κύριος…και εθυσίασεν επ’ αυτού ευώδες θυμίαμα, καθώς προσέταξεν Κύριος».

(Π.Ο.Σ.) Γιατί μέχρι τον τρίτο (3ο) αιώνα δεν υπήρχαν ναοί; Οι ναοί θεσπίστηκαν από τους παπάδες και τους δεσποτάδες με τις συνόδους μετά τον τρίτον αιώνα.

(Χ.Ο.) Είναι πολύ απλό. Η εκκλησία βρισκόταν σε φοβερό διωγμό. Τους χριστιανούς τους εκτελούσαν χωρίς δίκη, ναούς θα έφτιαχναν; Και όμως είχαν ναούς μέσα στις κατακόμβες. Ακόμη και από τις κατακόμβες έβγαζαν έξω τους χριστιανούς και τους εκτελούσαν, διότι τους είχαν κηρύξει εκτός νόμου.
Ναούς είχαν πάντοτε.

Υπάρχουν και προφητείες για τους ναούς της Καινής Διαθήκης:
Δείτε: Ψαλμ. ΞΕ΄4. «θέλομεν χορτασθεί από των αγαθών του οίκου σου, του αγίου ναού σου».



Είναι μία προφητεία που λέει για την πνευματική τροφή που θα παίρνουν οι χριστιανοί μέσα στους ναούς εισερχόμενοι μετανοημένοι, εξομολογημένοι, κοινωνώντας τα άχραντα μυστήρια. Θα φεύγουν χορτάτοι λέει, τόσο από πνευματική όσο και από υλική τροφή, αντίδωρο, αρτοκλασία κ.τ.λ.

(Π.Ο.Σ.) Αυτή η προφητεία ανεφερόταν στον ναό του Σολομώντος.

(Χ.Ο.) Όχι. Λάθος κάνετε. Εδώ μιλάει για το μέλλον. Θέλομεν χορτασθεί λέει. Δεν λέει έχομεν χορτασθεί. Επίσης οι μόσχοι και οι τράγοι που θυσιάζονταν στην Παλαιά Διαθήκη δεν ήταν αγαθές θυσίες.
Άλλη προφητεία: Μαρκ. ΙΑ΄ 17. «Και εδίδασκεν….σπήλαιον ληστών»

(Π.Ο.Σ.) Αυτή την προφητεία την ανέφερε ο Χιστός, όταν εισήλθε στον ναό του Σολομώντος.

(Χ.Ο.) Και αυτή η προφητεία αναφέρεται στους χριστιανικούς ναούς και όχι στον ναό του Σολομώντος, διότι για τον ναό του Σολομώντος είχε πεί ο Χριστός άλλη προφητεία, είπε ότι αυτός ο ναός θα καταστραφεί δυνατόν και δεν θα μείνει λίθος επί λίθον. Ματθ. ΚΔ΄ 1-2 «Και εξελθών ο Ιησούς …, όστις θέλει κατακρημνιστεί». Για ένα ναό ο οποίος επρόκειτο να καταστραφεί είπε ο Χριστός ότι ο οίκος μου οίκος προσευχής κληθήσεται είς πάντα τα έθνη;
Για τόσο αφελή περάσατε τον Χριστό;

Η προφητεία του Χριστού πραγματοποιήθηκε. Ισοπεδώθηκε ο ναός του Σολομώντος το εβδομήντα μετά Χριστόν, από τον Ρωμαίο στρατηγό Τίτο.
Η προφητεία Μαρκ. ΙΑ΄ 17 . «και εδίδασκε…ού γέγραπται ότι ο οίκος μου, οίκος προσευχής κληθήσεται πάσι τοις έθνεσι…..» αναφέρεται στους Χριστιανικούς ναούς.
Σε όποιο σημείο της γής θα είναι χριστιανοί, εκεί θα υπάρχουν και ναοί.

(Π.Ο.Σ.) Μετά την ανάσταση του Χριστού, γιατί οι Απόστολοι δεν πήγαιναν στον ναό του Σολομώντος;

(Χ.Ο.) Λάθος κάνεις. Συνέχεια πήγαιναν στον ναό οι Απόστολοι:
Διαβάστε: Πραξ. Γ΄ 1 « Επί το αυτό δε Πέτρος και Ιωάννης ανέβαινον είς το ιερόν επί την ώραν της προσευχής την ενάτην»
Οι Απόστολοι πήγαιναν τακτικά στον ναό, μετά την Ανάσταση του Χριστού:

Διαβάστε: Πραξ. ΚΒ΄ 17-18. «Εγένετο δε μοι υποστρέψαντι είς Ιερουσαλήμ και προσευχομένου μουέν τώ ιερώ γενέσθαι με έν εκστάσει και ιδείν αυτόν λέγοντά μοι».








Περί των Ιερών Μυστηρίων

(Χ.Ο.) Γνωρίζετε τι σημαίνει η λέξη Μυστήριο και από πού παράγεται η λέξη;

(Π.Ο.Σ.) Ναι γνωρίζω περίπου τι σημαίνει, αλλά δεν γνωρίζω ακριβώς από πού παράγεται η λέξη.

(Χ.Ο.) Η λέξη μυστήριο παράγεται από το ρήμα μύειν, που σημαίνει κλείειν το όργανο της μετάδοσης, είτε είναι στόμα, είτε είναι μάτι. Έτσι οι μυούμενοι να μη βλέπουν και να μη μεταδίδουν σε άλλους, αυτό που συμβαίνει σε κάθε μύηση.

Κατά γενική έννοια τα μυστήρια εκφράζουν κάτι το μυστικό και καλυμμένο. Τα μυστήρια στην Αγία Γραφή είναι οι «θεοσύστατες τελετές που εμφαίνουν και συγχρόνως μεταδίδουν την αόρατη χάρη».

Μήπως γνωρίζετε ποιος είναι ο Ιδρυτής των Μυστηρίων;

(Π.Ο.Σ.) Εμείς πιστεύουμε ότι δεν υπάρχουν μυστήρια στην Αγία Γραφή.

(Χ.Ο.) Αυτά τα λέτε εσείς οι αιρετικοί. Αντίθετα η Αγία Γραφή λέει ότι υπάρχουν. Αφού υπάρχει το μέγα και ακατάληπτον μυστήριον της ενανθρωπήσεως του Κυρίου, είναι δυνατόν να μην υπάρχουν μυστήρια; Δείτε το εδάφιο: Α΄ Τιμοθ. Γ΄ 16 «Και αναντιρρήτως…., ανελήφθη εν δόξη».

Αν δεν υπήρχε το μέγα μυστήριον της ενανθρωπήσεως του Χριστού, δεν θα υπήρχαν και τα άλλα μυστήρια.
Από το μέγα αυτό μυστήριο πηγάζουν τα μυστήρια της Ιερωσύνης, του Βαπτίσματος, της Θείας Κοινωνίας και τα άλλα μυστήρια της Εκκλησίας του Χριστού, που την απέκτησε δια του ιδίου αυτού αίματος.

Κατά το Βάπτισμα, είναι η πραγματική αναγέννηση εκείνου που βαπτίζεται στο όνομα της Παναγίας Τριάδας.

Προτύπωση του βαπτίσματος

Ο Ελισσαίος κόβοντας και ρίχνοντας ένα ξύλο στον Ιορδάνη ποταμό, έκανε το χαμένο σιδερένιο τσεκούρι του μαθητευόμενου προφήτη, να ανέβει στην επιφάνεια του ποταμού και να βρεθεί. Αυτό το ξύλο που έρριξε μέσα στον Ιορδάνη ποταμό ο Ελισσαίος συμβολίζει τον Σταυρό του Χριστού που ανύψωσε από τον βυθό της αμαρτίας την εκπεσούσα ανθρώπινη φύση. Ο Ιορδάνης ποταμός, το βύθισμα και η ανύψωση, είναι ο τύπος του Βαπτίσματος.








Περί του Μυστηρίου της Ιερωσύνης

(Π.Ο.Σ.) Εμείς γνωρίζουμε ότι όλοι οι άνθρωποι του Θεού είμαστε ιερείς:
Α΄Πέτρου Β΄ 9. «υμείς δε γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθος άγιον,…..»

(Χ.Ο.) Δηλαδή όλοι είμαστε ποίμνιο χωρίς ποιμένες ή ποιμένες χωρίς ποίμνιο;
Ο Απόστολος Πέτρος παίρνει τα λόγια αυτά από την Παλαιά Διαθήκη.
Δείτε στο: Έξοδος ΙΘ΄ 5-6. «υμείς δε έσεσθέ μοι βασίλειον ιεράτευμα και έθνος άγιον».
Στην Παλαιά Διαθήκη ο λαός του Θεού ονομαζόταν Βασίλειο Ιεράτευμα, αλλά το ιερατείο υπήρχε. Το Ιερατείο είχε Επισκόπους, πρεσβυτέρους και Διακόνους.
Δεν καταργείται το ιερατείο. Βασίλειο Ιεράτευμα είναι το ποίμνιο.

Διαβάστε εδώ: Α Πέτρ. Ε΄ 1-4. « Πρεσβυτέρους τους εν υμίν παρακαλώ....Ποιμάνατε το έν υμίν ποίμνιον του Θεού, επισκοπούντες μη αναγκαστώς αλλ’ εκουσίως μηδέ αισχροκερδώς, αλλά προθύμω….και φανερωθέντος του αρχιποιμένος κομιείσθε τον αμαράντινον της δόξης στέφανον».
Εδώ κάνει διαχωρισμό ποιμενων και ποιμνίου. Αν δεν υπήρχε ιερατείο, δεν χρειαζόταν εντολές και υποσχέσεις.

(Π.Ο.Σ.) Δεν υπάρχει Ιερωσύνη στην Καινή Διαθήκη, διότι μοναδικός ιερεύς και Αρχιερεύς είναι ο Χριστός. Η Ιερωσύνη της Παλαιάς Διαθήκης καταργήθηκε.

(Χ.Ο.) Η Αγία Γραφή δεν λέει ότι καταργήθηκε η Ιερωσύνη της Παλαιάς Διαθήκης αλλά μετατέθηκε. Την κατάργηση την φτιάξατε μόνοι σας.

Η Αγία Γραφή λέει: Εβραίους Ζ΄ 12. «Διότι μετατιθεμένης της Ιερωσύνης, εξ ανάγκης και νόμου μετάθεσις γίνεται».
Έγινε μετάθεση της Ιερωσύνης και όχι κατάργηση. Και δεν λέει μετάθεση Αρχιερέως μόνο, αλλά μετάθεση Ιερωσύνης, μετάθεση ολοκλήρου της τάξεως της Ιερωσύνης. Η διάταξη της Ιερωσύνης στην Παλαιά Διαθήκη ήταν η μεγαλύτερη διάταξη σε ολόκληρο τον Νόμο, όπου η μετάθεση ανάγκασε σε μετάθεση ολόκληρον τον Νόμο.

Διαβάστε εδώ: Εβραίους Ζ΄ 12. «Διότι μετατιθεμένης της Ιερωσύνης, εξ ανάγκης και νόμου μετάθεσις γίνεται».

Διαβάστε και εδώ: Ψαλμ. ΡΛΒ΄ 16 «και τους ιερείς αυτής θέλω…..εν αγαλλιάσει».
Η προφητεία αυτή αναφέρεται στην Ιερωσύνη της Καινής Διαθήκης και μιλάει για Ιερωσύνη και όχι για Αρχιερέα.

Στην Καινή Διαθήκη ο Χριστός ενέδυσε τους Αποστόλους με σωτηρία δια της αφέσεως των αμαρτιών και οι Απόστολοι τους διαδόχους των δια χειροτονίας.
Διαβάστε εδώ: Ιωάν. Κ΄ 22-23. «Και τούτο ειπών….., είναι κεκρατημέναι».

Ο ίδιος ο Χριστός είπε ότι δεν ήρθε να καταργήσει τον Νόμο, αλλά να τον συμπληρώσει, να τον τελειοποιήσει.
Ματθ. Ε΄ 17. «Μη νομίσετε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας. ούκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι».

(Π.Ο.Σ.) Η Αγία Γραφή λέει ότι ο Χριστός μας έκανε όλους ιερείς και βασιλείς στον Θεό και πατέρα αυτού: Αποκ. Α΄ 6. «και όστις έκαμεν ημάς βασιλείς και ιερείς είς τον Θεόν και πατέρα αυτού».
Η Αγία Γραφή λέει ότι όλοι είμαστε ιερείς.

(Χ.Ο.) Τα ίδια λέει όμως και στην Παλαιά Διαθήκη, χωρίς να εξαιρεί την ειδική τάξη της ιερωσύνης: Έξοδος ΙΘ΄ 6. «και σεις θέλετε είσθαι εις εμέ Βασίλειον ιεράτευμα, και έθνος άγιον».
Είμαστε όλοι ιερείς με γενική έννοια στο θέμα της λατρείας. Υπάρχουν όμως ιερείς με ειδικήν έννοιαν, όπως π.χ. να συγχωρούν αμαρτίες.
Αν είμαστε όλοι ιερείς με ειδική έννοια, τότε τι χρειάζονταν η χειροτονία σε ωρισμένα πρόσωπα από τους Αποστόλους;

Διαβάστε εδώ: Πραξ. ΙΓ΄ 3. «τότε νηστεύσαντες και προσευξάμενοι και επιθέντες αυτοίς τας χείρας απέλυσαν».

Διαβάστε εδώ: Πραξ. ΙΔ΄ 23. «Χειροτονήσαντες δε αυτοίς πρεσβυτέρους…..πεπιστεύκασι».

Διαβάστε εδώ: Πραξ. Κ΄ 28. «προσέχετε ούν εαυτοίς και παντί τω ποιμνίω έν ώ υμάς το Πνεύμα το Άγιον έθετο επισκόπους, ποιμαίνειν την εκκλησία του Κυρίου και Θεού…»

Χειροτονούνται με προσευχή και νηστεία και όχι με απλούς διορισμούς σωματείων.

Διαβάστε εδώ: Πραξ.ΣΤ΄6 «…και προσευξάμενοι επέθηκαν αυτοίς τας χείρας».

Διαβάστε εδώ: Τίτ. Α΄ 5. «…., και καταστήσεις κατά πόλεις πρεσβυτέρους».
Τι χρειάζονταν τότε οι χειροτονίες με προσευχές και νηστείες, αν είμαστε όλοι ιερείς; Υπάρχει προφητεία που αναφέρεται στην ειδική τάξη της Ιερωσύνης.

Διαβάστε εδώ: Ησαϊας ΞΣΤ΄21.«και προσέτι θέλω λάβει εξ αυτών ιερείς και Λεϋίτας, λέγει Κύριος». Μερικούς εξ αυτών, όχι όλους. Ο Χριστός μετά την Ανάστασή του, το αξίωμα της ιερωσύνης με ειδική έννοια να συγχωρούν αμαρτίες, το έδωσε μόνον στους δώδεκα Αποστόλους και όχι σε όλους τους πιστούς.

Διαβάστε εδώ: Ιωαν. Κ΄ 21-23. «Είπεν….., είναι κεκρατημέναι». Καθώς με απέστειλε ο πατέρας μου στον κόσμο, σας αποστέλλω και εγώ εσάς, λέει ο Χριστός στους Αποστόλους.

Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο με τέσσερα (4) μεγάλα αξιώματα, το Βασιλικό, το Προφητικό, το Διδασκαλικό και το Αρχιερατικό. Αυτά τα αξιώματα τα έδωσε και στους μαθητές του. Έτσι έδωσε και το αξίωμα της Ιερωσύνης, για να συγχωρούν αμαρτίες και οι Απόστολοι δια της χειροτονίας το μετέδωσαν και στους διαδόχους των. Οι ιερείς της Εκκλησίας είναι οι διάδοχοι των Αποστόλων, διότι έχουν αδιάσπαστη χειροτονία και διαδοχή από τους Αποστόλους.
Τους αιρετικούς ποιος τους χειροτόνησε και τους απέστειλε στους έσχατους καιρούς; Ο Αντίχριστος φυσικά.

(Π.Ο.Σ.) Μα ο Απόστολος Ιάκωβος λέει να εξομολογούμαστε μεταξύ μας.
Διαβάστε εδώ: Ιακωβ. Ε΄ 16. «Εξομολογείστε εις αλλήλους τα πταίσματά σας, και εύχεστε υπέρ αλλήλων δια να ιατρευτείτε».
Άρα και ο κάθε πιστός μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες.

(Χ.Ο.) Λαθος. Δεν το λέει για τους λαϊκούς η κοσμικούς, όπως τους ονομάζετε εσείς, αλλά για τους κληρικούς. Ένας ιερέας, έχει άλλον ιερέα και εξομολογείται. Το ίδιο και ο Επίσκοπος.

Άλλη μία πειστική αναφορά και διαβεβαίωση της Αγίας Γραφής για την ιερωσύνη της Καινής Διαθήκης.
Διαβάστε εδώ: Εβραίους ΙΓ΄ 10. «Έχομεν…….εις την σκηνήν».
Έχουμε θυσιαστήριο εμείς οι χριστιανοί, λέει ο Απόστολος Παύλος, από το οποίο θυσιαστήριο δεν έχουν δικαίωμα να φάνε όσοι εμμένουν ακόμη στις διατάξεις του Νόμου. Ούτε ακόμη οι Ιερείς και Αρχιερείς, που λατρεύουν και υπηρετούν τον Θεόν. Αλλά θυσιαστήριο χωρίς Ιερείς, δεν γίνεται.

(Π.Ο.Σ.) Μα ο Χριστός λέει η Αγία Γραφή ότι έχει αμετάθετον την ιερωσύνη. Άρα δεν υπάρχουν ιερείς στην Καινή Διαθήκη.
Διαβάστε εδώ: Εβραίους Ζ΄ 24 «Εκείνος…..την ιερωσύνην».

(Χ.Ο.) Συμφωνούμε σ’ αυτό. Βεβαίως ο Χριστός έχει αμετάθετον την δική του Ιερωσύνη, δεν θα τον αντικαταστήσει ποτέ άλλος Αρχιερέας, διότι ο Χριστός είναι η κεφαλή της εκκλησίας. Δεν έχει διαδόχους η κεφαλή της Εκκλησίας, ούτε οι Απόστολοι ήταν διάδοχοι του Χριστού. Οι ιερείς της εκκλησίας, είναι διάδοχοι των Αποστόλων και προέκταση της Ιερωσύνης των Αποστόλων, οι οποίοι είναι προέκταση της ιερωσύνης του Χριστού.
Ο Χριστός δεν έχει διαδόχους. Ο Χριστός είναι Αρχιερεύς και Ιερεύς στην στρατευομένη εκκλησία, ορατός βέβαια στην θριαμβεύουσα, στα Άγια των Αγίων.
Διαβάστε εδώ: Εβρ. Η΄ 2 «Λειτουργός……..και ουχί άνθρωπος».

Ο Χριστός είναι Ιερεύς και Αρχιερεύς αοράτως στην στρατευομένη εκκλησία, οι δε ιερείς είναι στην στρατευομένη εκκλησία αλλά μόνον στο ορατό μέρος αυτής, κατά την διάρκεια της επιγείου ζωής των. Το αόρατο μέρος των μυστηρίων της Εκκλησίας, το εκτελεί το Άγιον Πνεύμα μέσω των ιερέων.
Οι ιερείς της εκκλησίας είναι προέκταση της ιερωσύνης του Χριστού. Είναι μέλη του σώματος της εκκλησίας με κεφαλή και Αρχιερέα τον Χριστό.
Να μας θεωρείτε ως υπηρέτες του Χριστού και ως οικονόμους των μυστηρίων του Θεού όπως λέει ο Απόστολος Παύλος.
Διαβάστε εδώ: Α΄Κορινθ. Δ΄ 1 «Ούτως….των μυστηρίων του Θεού» και

Όπως λέει ο Απόστολος Πέτρος στην πρώτη καθολική επιστολή του: Α΄ Πέτρου Ε΄ 2-4 «Ποιμάνατε….στέφανον της δόξης». Μας μιλάει ο Πέτρος για ποιμένες και ποίμνιο. Αν μας μιλάει για ποιμένες και ποίμνιο, τότε πώς είμαστε όλοι ιερείς; Αν είμαστε όλοι ιερείς, τότε αναγκαστικά είμαστε και όλοι ποιμένες.
Ο Χριστός είναι Αρχιερεύς και Αρχιποιμήν. Είναι δυνατόν να είναι Αρχιερεύς, χωρίς ιερείς και Αρχιποιμήν χωρίς ποίμνιο και ποιμένες;

(Π.Ο.Σ.) Μα πώς είναι δυνατόν να ενεργεί ο Θεός δια μέσου αμαρτωλών ιερέων; Έχει καμία λογική αυτό;

(Χ.Ο.) Αν έβαζε ο Θεός αγγέλους να μας εξομολογούν, υπήρχε περίπτωση να κοινωνήσει ποτέ κανείς από εμάς; Οι αναμάρτητοι άγγελοι ήταν ποτέ δυνατόν να καταλάβουν για ποιο λόγο αμαρτήσαμε εμείς οι άνθρωποι απένταντι στο Θεό για να μας επιτρέψουν να κοινωνήσουμε;

Η χάρις του Θεού μας έβαλε ανθρώπους να εξομολογούμαστε τις αμαρτίες μας, διότι μόνο αυτοί – που είναι και οι ίδιοι αμαρτωλοί - αντιλαμβάνονται την αμαρτωλότητά μας. Έτσι η χάρις του Θεού ενεργεί και μέσω των αμαρτωλών ιερέων.

Θα σας δώσω τρία παραδείγματα:

• Ο Πρόεδρος ενός δικαστηρίου είναι βλάσφημος.
Αν βλασφημήσω όμως εγώ και πάω στο δικαστήριο, θα με δικάσει και θα με στείλει φυλακή και ας είναι ο ίδιος βλάσφημος.

• Ο ταχυδρόμος που σου φέρνει την επιταγή της σύνταξης στο σπίτι σου, μπορεί να είναι πόρνος και μοιχός. Η επιταγή όμως είναι καθαρή έχει χρήματα μέσα να εισπράξεις, του λες ευχαριστώ, του δίνεις και φιλοδώρημα από πάνω.

• Αν είσαι σε ένα μακρινό χωριό - όπου ζεί ένα καρδιολόγος ο οποίος είναι παιδόφιλος, μοιχός, κλέφτης και απατεώνας - και ένα πολύ συγγενικό σου άτομο χρειαστεί την βοήθεια του καρδιολόγου, θα το πας; Φυσικά και θα το πάς και θα τον πληρώσεις κιόλας.

Να μη σε νοιάζει, λοιπόν, τι κάνει ο καθένας στην προσωπική του ζωή, αλλά να σε νοιάζει μόνον αυτό που είναι εντεταλμένος να κάνει. Ο καρδιολόγος είναι γιατρός σώματος και ο ιερεύς είναι γιατρός ψυχών.

Τον προφήτη Ηλία τον έτρεφε ο Θεός με ένα ακάθαρτο πουλί, τον κόρακα, χωρίς ο Άγιος να διαμαρτυρηθεί και να ζητήσει άλλο καθαρό πουλί να του πηγαίνει την τροφή του. Δεν τον ενδιέφερε ο «ταχυδρόμος-κόρακας» τον άγιο , αλλά ο «Αποστολέας Θεός» και το περιεχόμενο, που του ήταν αναγκαίο για να ζήσει. Και για ποιο λόγο ο Θεός έτρεφε τον δούλο του με αυτό το ακάθαρτο πουλί; Για να διδαχθούμε από αυτό, ότι ο Θεός μας αγιάζει και μας σώζει με αυτό το μαύρο και αμαρτωλό πουλί, που λέγεται ιερεύς.

Διαβάστε εδω: Ιωαν. ΙΑ΄ 50-51 « Ουδέ συλλογίζεσθε….υπέρ του έθνους».
Ο Καϊάφας, ο Αρχιερεύς προφήτεψε ότι έμελλε να πεθάνει ο Ιησούς υπέρ του έθνους, όχι από μόνος του, αλλά επειδή ήταν Αρχιερεύς, είχε ιερωσύνη.

Διαβάστε εδω: Ματθ. Ζ΄ 21-23. «Δεν θέλει ……..φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν». Πολλοί που θα κάνουν θαύματα στο όνομα του Χριστού - λόγω της χειροτονίας των - θα τιμωρηθούν, διότι θα αποδίδουν τα θαύματα αυτά στην ….αγιότητά τους.

Δεν έκαναν δηλαδή, όπως έκαναν οι Απόστολοι σε κάθε θαύμα τους, που απέδιδαν την τιμή στον Θεό: Πραξ. Γ΄ 12-13. «Ιδών… αυτόν».

Δείτε τι λέει ο Θεός μέσω του Ζαχαρία ΙΑ΄ 17. «Ουαί εις τον μάταιο ποιμένα……οφθαλμόν αυτού».

Δεν λέει αλλοίμονο στο ποίμνιο, αλλά στον ποιμένα.
Διαβάστε εδώ: Ματθ. ΚΓ΄ 2-3. « Επί της καθέδρας….., και δεν πράττουσι». Λένε λόγια που δεν εφαρμόζουν οι ίδιοι, οι Γραμματείς και οι Φαρισσαίοι. Εμείς από τον ασεβή ιερέα αγιαζόμαστε, για τις δικές του όμως αμαρτίες θα δώσει εκείνος λόγο στον Χριστό. Δεν θα μου ζητήσει εμένα λόγο για τις αμαρτίες του ιερέα. Άλλωστε εγώ δεν πηγαίνω στην εκκλησία για τον ιερέα, αλλά για τον Χριστό. Εν εκκλησίαις, λέει, ευλογείτε τον Θεό. Εσείς όμως δεν απορρίπτετε μόνο τους ασεβείς ιερείς, αλλά και τους ευσεβείς ιερείς και τον θεσμό, το ιερό Μυστήριο της Ιερωσύνης.

(Π.Ο.Σ.) Η ιερωσύνη δεν έχει αποστολική διαδοχή

(Χ.Ο.) Εκτός από όλα αυτά τα εδάφια, που σας ανέφερα και θα έπρεπε να είχατε πειστεί, διαβάστε ένα εδάφιο το: Πραξ. ΙΣΤ΄ 4 «Ως δε διήρχοντο……των εν Ιερουσαλήμ». Δόθηκαν διαταγές λέει να φυλάσσουν τα δόγματα τα εγκεκκριμένα από τους Αποστόλους και τους Πρεσβυτέρους. Οι Πρεσβύτεροι ήταν οι διάδοχοι των Αποστόλων και έπρεπε να επικυρωθούν και από αυτούς, διότι ήταν οι συνεχιστές του έργου των Αποστόλων, οι οποίοι θα παρέδιδαν με την σειρά τους στους μεταγενέστερους, ώστε το έργο των Αποστόλων να φθάσει μέχρι της συντέλειας του κόσμου.

Η ταυτόχρονη έγκριση των δογμάτων και από τους Αποστόλους και από τους πρεσβυτέρους φανερώνει την ισοτιμία του αποστολικού αξιώματος αυτών.

Ποτέ δεν υπογράφεται μια διαταγή από τον Στρατηγό και τον Στρατιώτη.
Ποτέ δεν υπογράφεται μια διαταγή από τον Διοικητή και τον Ταμία μιάς Τράπεζας.
Να λοιπόν οι πρώτοι Αποστολικοί Ιερείς της Καινής Διαθήκης, οι Πρεσβύτεροι.

Διαβάστε εδώ: Πραξ. ΣΤ΄ 7. «Και ο λόγος του Θεού……υπήκουον εις την πίστιν». Πολλοί ιερείς από την Παλαιά Διαθήκη πίστευσαν στο κήρυγμα των Αποστόλων. Οι ιερείς αυτοί που πήγαν; Εξαφανίστηκαν; Οι Άγιοι Απόστολοι, τους ανέθεταν καθήκοντα ιερέων, τελειωτέρας σκηνής.
Να οι Αποστολικοί Ιερείς της Καινής Διαθήκης. Άρα οι Ιερείς της Ορθοδόξου Εκκλησίας, είναι προέκταση της Ιερωσύνης του Χριστού, διάδοχοι των Αποστόλων και μέλη του σώματος της Εκκλησίας με κεφαλή και Αρχιερέα, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.

Η Ιερωσύνη μεταβιβάζεται δια της Χειροτονίας

(Π.Ο.Σ.) Δεν μεταβιβάζεται όμως η Ιερωσύνη.

(Χ.Ο.) Διαβάστε εδώ: Α Τιμοθ. Δ΄14. «μη αμέλει του έν σοί χαρίσματος, ό εδόθη σοι δια προφητείας μετά επιθέσεως των χειρών του πρεσβυτερίου».

Διαβάστε κι εδώ: Α Τιμοθ. Α΄6. «δι’ ήν αιτίαν αναμιμνήσκω σε αναζωπυρείν το χάρισμα του Θεού, ό έστιν έν σοί δια της επιθέσεως των χειρών μου».

Η Ιερωσύνη δεν μεταβιβάζεται σε αναξίους

(Π.Ο.Σ.) Ναι αλλά εσείς χειροτονείτε και αμαρτωλούς.

(Χ.Ο.) Δεν χειροτονούμε εύκολα τους υποψηφίους. Επειδή αποτελούν κάποια ιδιαίτερη τάξη, αυτοί που χειροτονούνται πρέπει να έχουν κάποια ίδιαίτερα προσόντα:

Διαβάστε εδώ: Α Τιμοθ. Α΄22. «Χείρας ταχέως μηδενί επιτίθει, μηδέ κοινώνει αμαρτίας αλλοτρίαις. σεαυτόν αγνόν τήρει».

Διαβάστε εδώ: Ιωάν. Κ΄ 22. «και τούτο ειπών ενεφύσησε και λέγει αυτοίς. λάβετε Πνεύμα Άγιον».

Διαβάστε εδώ: Πράξ. Α΄23-26. «Και έστησον δύο, Ιωσήφ…και Ματθίαν...και προσευξάμενοι….και έδωκαν κλήρους…και έπεσεν είς τον Ματθίαν…».

Διαβάστε εδώ: Α Θεσαλον. Ε 12. «Ερωτώμεν…υμών έν Κυρίω».

Διαβάστε εδώ: Εβρ. ΙΓ΄17. «Πείθεσθε τις ηγουμένοις υμών και υπείκετε. αυτοί γάρ αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών υμών ως λόγον αποδόσαντες…».

Διαβάστε εδώ: Εφεσ. Δ΄11. «και αυτός έδωκε τους μεν αποστόλους, τους δε προφήτας, τους δε ευαγγελιστάς, τους δε ποιμένας και διδασκάλους».







Ο Αρχιποιμήν Ιησούς Χριστός δίνει εξουσίες στους ποιμένες, μεταβιβάζοντας την εξουσία του «δεσμείν» και «λύειν»

Διαβάστε εδώ: Ιωάν. Κ 22-23. «και τούτο ειπών ενεφύσησε και λέγει αυτοίς. λάβετε Πνεύμα Άγιον. αν τινων αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται αυτοίς, αν τινων κρατήτε, κεκράτηνται».

Διαβάστε εδώ: Ματθ. ΙΗ΄ 18. «Αμήν λέγω υμίν, όσα αν δήσητε επί της γής, έσται δεδεμένα έν τώ ουρανώ και όσα εάν λύσητε επί της γής, έσται λελυμένα έν τώ ουρανώ».

Ο Αρχιποιμήν Ιησούς Χριστός
δίνει εξουσίες στους Αποστόλους να οικοδομούν το ποίμνιο

Διαβάστε εδώ: Β Κορινθ. Ι΄ 8. «εάν τε γάρ και περισσότερόν τι καυχήσωμαι περί της εξουσίας ημών, ήν έδωκεν ο Κύριος ημίν είς οικοδομήν και ούκ είς καθαίρεσιν υμών, ούκ αισχνθήσομαι».

Εδώ ο Χριστός δίδει ποιμαντικές εξουσίες

Διαβάστε εδώ: Πραξ. Κ΄ 28. «προσέχετε ούν εαυτοίς και παντί τω ποιμνίω έν ώ υμάς το Πνεύμα το Άγιον έθτο επισκόπους, ποιμαίνειν την εκκλησία του Κυρίου και Θεού…».

Διαβάστε εδώ: Α Πέτρ. Ε΄ 1-4. « Πρεσβυτέρους τους εν υμίν παρακαλώ....Ποιμάνατε το έν υμίν ποίμνιον του Θεού, επισκοπούντες μη αναγκαστώς αλλ’ εκουσίως μηδέ αισχροκερδώς, αλλά προθύμω….και φανερωθέντος του αρχιποιμένος κομιείσθε τον αμαράντινον της δόξης στέφανον».

Υπάρχουν βαθμοί ιερωσύνης
με Αρχιερέα και Αρχιποιμένα τον Ιησού Χριστό

Διαβάστε εδώ: Α Πέτρ. Ε΄ 1-4. « Πρεσβυτέρους τους εν υμίν παρακαλώ....Ποιμάνατε το έν υμίν ποίμνιον του Θεού, επισκοπούντες μη αναγκαστώς αλλ’ εκουσίως μηδέ αισχροκερδώς, αλλά προθύμω….και φανερωθέντος του αρχιποιμένος κομιείσθε τον αμαράντινον της δόξης στέφανον».

Διαβάστε εδώ: Εβρ. Η΄ 1. «Κεφάλαιον δε επί τοίς λεγομένοις, τοιούτον έχομεν αρχιερέα, ός εκάθισεν έν δεξιά του θρόνου της μεγαλωσύνης έν τοις ουρανοίς».

Διαβάστε εδώ: Πραξ. Κ΄ 28. «προσέχετε ούν εαυτοίς και παντί τω ποιμνίω έν ώ υμάς το Πνεύμα το Άγιον έθτο επισκόπους, ποιμαίνειν την εκκλησία του Κυρίου και Θεού…».


Διαβάστε εδώ: Α΄Πέτρου Β΄25. «ήτε γάρ ως πρόβατα πλανώμενα, αλλ’ επεστράφητε νύν επί τον ποιμένα και επίσκοπον των ψυχών υμών».


Ο βαθμός του Επισκόπου

Διαβάστε εδώ: Α Τιμοθ. Γ΄1-3. «Πιστός ο λόγος. εί τις επισκοπής ορέγεται, καλού έργου επιθυμεί. δεί ούν τον επίσκοπον ανεπίληπτον είναι, μιάς γυναικός άνδρα, νηφάλιον, σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν…».

Ο βαθμός του Πρεσβυτέρου

Διαβάστε εδώ: Πράξ. Κ΄17. «Από δε της Μιλήτου πέμψας είς Έφεσον μετεκαλέσατο τους πρεσβτέρους της εκκλησίας…».

Ο βαθμός του Διακόνου

Διαβάστε εδώ: Α Τιμοθ. Γ΄ 8. «Διακόνους ωσαύτως σεμνούς, μη διλόγους, μη οίνω πολλώ προσέχοντες, μη αισχροκερδείς…».

Διαβάστε εδώ: Ιακωβ. Ε΄ 16. «Εξομολογείστε εις αλλήλους τα πταίσματά σας, και εύχεστε υπέρ αλλήλων δια να ιατρευτείτε».

Οι ιερείς είναι λειτουργοί του Θεού

Διαβάστε εδώ: Ησαία ΞΑ΄ 6. «Σείς δε, Ιερείς του Κυρίου θέλετε ονομάζεσθε. Λειτουργούς του Θεού υμών θέλουσι σας λέγει».

Διαβάστε εδώ: Πράξ. ΙΓ΄2. «Λειτουργούντων δε αυτών τω Κυρίω και νηστευόντων είπε το Πνεύμα το Άγιον….».

Διαβάστε εδώ: Εβρ. Ι΄ 11. «και πάς μεν ιερεύς έστηκεν καθ’ ημέραν λειτουργών…».

Υπάρχουν Ιερατεία κατά πόλεις

Διαβάστε εδώ: Τίτου Α΄5-8. «Τούτου χάριν κατέλιπόν σε έν Κρήτη, ίνα τα λείποντα επιδιορθώση και καταστήσης κατά πόλιν πρεσβυτέρους, ως σοι διεταξάμην…».

Το Ιερατείο φοράει στολές

Διαβάστε εδώ: Εξόδου ΚΘ΄5-6. «Και θέλεις λάβει τας στολάς και θέλεις ενδύσει τον Ααρών τον χιτώνα, και τον ποδήρη του…και το περιστήθιον και θέλεις ζώσει αυτόν με την κεντητήν ζώνην.και θέλεις βάλει την μίτραν επί την κεφαλή αυτού, και θέλεις βάλει το άγιον διάδημα επί την μίτραν».

Διαβάστε εδώ: Εξόδου ΛΑ΄ 10. «Και τας στολάς τας λειτουργικάς Ααρών και τας στολάς των υιών αυτού ιερατεύειν μοι»

Το θυσιαστήριο

Διαβάστε εδώ: Εβρ. ΙΓ΄ 10. «Έχουμε θυσιαστήριο εξού φαγείν ούκ έχουσιν εξουσίαν οί τη σκηνή λατρεύοντες».

Υπάρχει λοιπόν και το θυσιαστήριο και το Ιερατείο να το υπηρετήσει.
Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι ο Χριστός δεν ήρθε στη γή για να καταργήσει, αλλά για να συμπληρώσει.







































Περί του Μυστηρίου της Μετάνοιας και της Εξομολόγησης

(Χ.Ο.) Ανάμεσα στις άλλες ανεκτίμητες δωρεές, που μας έδωσε ο Θεός και Λυτρωτής μας είναι και το μυστήριο της μετανοίας και της εξομολόγησης. Μετάνοια σημαίνει, δεύτερο βάπτισμα. Όλη η Αγία Γραφή, από την αρχή μέχρι το τέλος, κηρύττει μετάνοια. Μετάνοια σημαίνει, αλλαγή ζωής. Οι πρωτόπλαστοι διώχθηκαν από τον παράδεισο μετά την πτώση, διότι δεν μετανόησαν. Ό ένας τα έριχνε στον άλλον. Ο Αδάμ στην Εύα και η Εύα στο φίδι.

Διαβάστε εδώ: Γένεσ. Γ΄ 11-13. «Και είπεν αυτώ ο Θεός. τις αανήγγελέ σοι ότι γυμνός εί, εί μη από του ξύλου, ού ενετειλάμην σοι τούτου μόνου μη φαγείν, α’ αυτού έφαγες; και είπεν ο Αδάμ. η γυνή, ήν έδωκάς μετ’ εμού, αύτη μοι έδωκεν από του ξύλου, και έφαγον. και είπεν ο Θεός τη γυανικί. τι τούτο εποίησας; και είπεν η γυνή. ο όφις ηπάτηέ με, και έφαγον».

Διαβάστε ακόμη: Σοφία Σειράχ Ι΄26. «Μη αισχυνθείς ομολογήσαι ..…αμαρτίαις σου».

Διαβάστε ακόμη: Σοφία Σειράχ Ι΄26. «Έν καιρώ αμαρτημάτων δείξον επιστροφήν».

Διαβάστε ακόμη: Ησαϊας Ι΄16-18. «Λούσασθε και καθαροί γίνεσσθε»

Οι Νινευϊτες απέφυγαν την καταστροφή, επιδή πίστευσαν στο κήρυγμα του Ιωνά και μετανόησαν ειλικρινά.
Διαβάστε τι έγινε στην Νινευή: Ιωνά Γ΄4-10. «Και ήρχισεν ο Ιωνάς να διέρχηται….και δεν έκαμε τούτο».
Οι Νινευίτες μετά την μετάνοια και την τριήμερο νηστεία, έσωσαν την πόλη τους και τους ανθρώπους της από την καταστροφή.

Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος τα πρώτα λόγια ήταν: «Μετανοείτε. διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών». Διαβάστε εδώ: Ματθ. Γ΄ 1-2. «Εν εκείναις δε ταίς ημέραις έρχεται Ιωάννης ο Βαπτιστής, κηρύττων έν τη ερήμω της Ιουδαίας, και λέγων, Μετανοείτε. διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών».

Ο Χριστός τα πρώτα λόγια του ήταν: «Μετανοείτε. διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών». Διαβάστε εδώ: Ματθ. Δ΄ 17. «Από τότε ήρχισεν ο Ιησούς να κηρύττη και να λέγη, Μετανοείτε. διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών».

Οι Απόστολοι στάλθηκαν για να κηρύξουν μετάνοια.
Διαβάστε εδώ: Λουκά ΚΔ΄ 47. «Και να κηρυχθή έν τώ ονόματι αυτού μετάνοια και άφεσις αμαρτιών είς πάντα τα έθνη, γινομένης αρχής από Ιερουσαλήμ».

Ο Ιωάννης τους είπε να κάνουν άξιους καρπούς της μετάνοιας.
Διαβάστε εδώ: Ματθ. Γ΄ 8. «Κάμετε λοιπόν καρπούς άξιους της μετανοίας».

Ο ληστής πάνω στον σταυρό με την μετάνοια μπήκε μέσα στον Παράδεισο.
Διαβάστε εδώ: Λουκά ΚΓ΄40-43. «Αποκριθείς δε ο άλλος (ληστής) επέπληττεν αυτόν, λέγων, ουδέ τον Θεόν φοβείσαι σύ, όστις είσαι έν τη αυτή καταδίκη; και ημέις μέν δικαίως. διότι άξια των όσα επράξαμεν απολαμβάνομεν. ούτος όμως ουδέν άτοπον έπραξε. Και έλεγε πρός τον Ιησούν, Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης έν τη Βασιλεία σου……»
Ο ληστής, έγινε ο Ευαγγελιστής της μετάνοιας.

Ο Χριστός είπε, ότι τα όργανα του διαβόλου, εσείς δηλαδή, είναι δυνατόν να πλανήσετε και τους εκλεκτούς ακόμη. Ποιους εκλεκτούς; Τους αγίους. Αν τους αγίους μπορείτε να πλανήσετε, πως θα μπορούσαν να γλυτώσουν οι ορθόδοξοι χριστιανοί που δεν γνωρίζουν ούτε την Αγία Γραφή, ούτε τις πανουργίες σας;

Διαβάστε εδώ: Πραξ. ΙΑ΄18. «Ακούσαντες δε ταύτα……….έδωκεν ο Θεός την μετάνοιαν είς ζωήν». Χωρίς αληθινή μετάνοια, δεν υπάρχει σωτηρία.

Εσείς, δεν κηρύσσεττε μετάνοια, αλλά αλλαγή πίστης.
Χωρίς μετάνοια και εξομολόγηση δεν θα μπορούσε να σωθεί κανείς, όσες αρετές και αν είχε, διότι δεν μπορεί να βρεθεί ένας άνθρωπος, ο οποίος μπορεί να είναι αναμάρτητος.

Η ταπεινή ομολογία των αμαρτιών μας, είναι πολύ ευάρεστη στον Κύριο.
Αν ο Αδάμ μετανοούσε, θα συγχωρούνταν από τον Κύριο αμέσως.
Ο Κάϊν ομοίως θα συγχωρούνταν, αν μετανοούσε.
Ο Δαυϊδ, αν και έπεσε σε δύο αμαρτήματα, σε φόνο και μοιχεία, συγχωρήθηκε επειδή μετανόησε ειλικρινά.

(Χ.Ο.) Διαβάστε και εδώ: Παροιμίες ΚΗ΄ 13. «Ο κρύπτων…….θέλει ελεηθεί».

Διαβάστε και εδώ: Λεϋιτικόν Ε΄ 5. «Όταν λοιπόν….κατά τι ημάρτησεν».

(Π.Ο.Σ.) Δεν λέει να εξομολογούμαστε υποχρεωτικά σε ιερέα, αλλά μπορούμε να τα λέμε κατ’ ευθείαν στον Θεό.

(Χ.Ο.) Ο Θεός είναι παντογνώστης και γνωρίζει καλά τις αμαρτίες μας, ακόμη και προτού τις διαπράξουμε.

Η Αγία Γραφή όμως λέει να φανερώσουμε τις αμαρτίες μας σε εντεταλμένα πρόσωπα, για να μας συγχωρεθούν οι αμαρτίες.
Διαβάστε εδώ: Μαρκ. Α΄ 4-5. «Ήτο ο Ιωάννης….τας αμαρτίας αυτών»

Οι Ισραηλίτες έλεγαν τις αμαρτίες τους στον Θεό κατά την ώρα της προσευχής, εν τούτοις όμως, έπρεπε να τα πούνε και στον Ιωάννη τον Πρόδρομο για να συγχωρεθούν, αλλιώς έμεναν ασυγχώρητοι.
Διαβάστε εδώ: Ιωαν. Κ΄ 21-23. «Είπεν δε πάλιν….είναι κεκρατημέναι».

Ο Χριστός μετά την Ανάστασή του, ενεφύσησε τους Αποστόλους και τους μετέδωσε Πνεύμα Άγιον. Δηλαδή την άφεση των αμαρτιών, την έκανε το Πνεύμα το Άγιον μέσω των Αποστόλων και τις δικές μας τις αμαρτίες τις συγχωρεί το Άγιον Πνεύμα, μέσω των ιερέων.

Όσα, λέει, συγχωρέσετε επί της γής, θα είναι συγχωρεμένα και στους ουρανούς, αλλά αν δεν τα κάνουμε γνωστά, τότε πως θα συγχωρεθούν οι αμαρτίες μας;

Οι Απόστολοι λοιπόν έκαναν την άφεση των αμαρτιών δια Πνεύματος Αγίου και οι Απόστολοι άφησαν διαδόχους δια της χειροτονίας, δεν το πήραν στον τάφο το αξίωμα της άφεσης των αμαρτιών.

Ο Χριστός είπε στους Αποστόλους ότι θα τα λένε οι πιστοί τα αμαρτήματά τους στους ιερείς και οι ιερείς θα τους συγχωρούν.

Εσείς λέτε όχι, θα τα λέμε απευθείας στο Θεό. Μήπως διορθώνετε τον Θεό;
Αλήθεια και με ποιο τρόπο τα λέτε στον Θεό;

(Π.Ο.Σ.) Εμείς έτσι εξομολογούμαστε τις αμαρτίες μας. Φαίνεται κάπου στην Αγία Γραφή να εφήρμοζαν οι Απόστολοι την άφεση των αμαρτιών δια της εξομολογήσεως;

(Χ.Ο.) Βεβαίως και το εφήρμοσαν. Διαβάστε εδώ: Πραξ. ΙΘ΄ 18. «Και πολλοί ….τας πράξεις αυτών»
Στην Παλαιά Διαθήκη, την επιμέλεια για όλες τις αρρώστιες την είχαν οι επιστήμονες γιατροί. Για την λέπρα όμως, την γνωμάτευση την έκαναν οι ιερείς, διότι ήταν τύπος της αμαρτίας. Ακόμη και σήμερα για την λέπρα της αμαρτίας την εξουσία την έχουν οι ιερείς της Εκκλησίας. Έχει γεμίσει ο κόσμος από αυτή την λέπρα της αμαρτίας.

(Π.Ο.Σ.) Πολλοί ορθόδοξοι δεν πηγαίνουν να κοινωνήσουν και τα λένε στην εικόνα!

(Χ.Ο.) Η εικόνα τι τους απαντάει; Τους συγχωρεί αμαρτίες; Όταν έρθει η ώρα της Κρίσεως και θα θέλουν μάρτυρα ότι εξομολογήθηκαν, να πάνε να παρακαλέσουν την εικόνα να μιλήσει και να πεί στον Χριστό ότι εξομολογήθηκαν στη εικόνα και ότι η εικόνα τους συγχώρεσε.
Ο Τριαδικός Θεός, πάντως, έφτιαξε ένα πάνσοφο σχέδιο σωτηρίας των ανθρώπων. Όποιος το απορρίπτει και φτιάχνει δικό του, δεν σώζεται.

Ο προφήτης Δαυίδ εξομολογείται στον Νάθαν
Διαβάστε εδώ: Β΄Βασιλ. ΙΒ΄13. «Και είπεν Δαυϊδ τώ Νάθαν. Ημάρτηκα τώ Κυρίω….».

Δικαιώνεαι όταν εξομολογείσαι τις αμαρτίες σου
Διαβάστε εδώ: Ησαία ΜΓ΄26. «Λέγε σύ τας ανομίας σου πρώτος, ίνα δικαιωθής».



Οι Ιερείς και η εξομολόγηση
Οι ιερείς είναι όργανα στην διακονία του Αγίου Πνεύματος και οι οικονόμοι των μυστηρίων του Θεού.
Διαβάστε εδώ: Α Κορινθ. Δ΄1. «Ούτω ημάς λογιζέσθω άνθρωπος, ως υπηρέτας Χριστού και οικονόμους μυστηρίων Θεού».

Διαβάστε εδώ: Λεϋτ. Ε΄ 5 «όταν λοιπόν είναι τις ένοχος είς έν εκ τούτων, θέλει εξομολογηθή κατά τι ημάρτησεν».

Διαβάστε εδώ: Αριθμ. Ε 7 «Τότε θέλει εξομολογηθή την αμαρτία αυτού την οποίαν έπραξε».

Διαβάστε εδώ: Ιησους Ναυή Ζ΄ 19 «Και δός την εξομολόγησιν και ανάγγελόν μοι τι εποίησας».

Διαβάστε εδώ: Νεεμ. Θ΄ 2 «Και έστησαν και εξηγόρευσαν τας αμαρτίας αυτών».

Διαβάστε εδώ: Μάρκ. Α΄ 5 «εβαπτίζοντο πάντες εξομολογούμενοι τας αμαρτίας αυτών».

Διαβάστε εδώ: Πραξ. ΙΘ΄ 18 «ήρχοντο εξομολογούμενοι και αναγγέλοντες τας πράξεις αυτών».

Διαβάστε εδώ: Α΄ΙΩάν. Α΄19 «Εάν ομολογώμεν τας αμαρτίαας ημών».

Θυμηθείτε ότι ο άγγελος του σατανά καταγράφει με την κάμερά του όλες τις αμαρτίες μας. Όλες οι αμαρτίες σβήνουν μόνον μετά την ειλικρινή μετάνοια και την εξομολόγηση στον ιερέα.

Πείτε τα ΤΩΡΑ στον ιερέα του Θεού, για να μην αναγκαστείτε να τα δείτε στην μεγάλη οθόνη του Θεού Κριτή, μαζί με τα δισεκατομύρια ανθρώπων και αγγέλων κατά την Τελική Κρίση.

Ένα δάκρυ μετανοίας καθαρίζει κάθε ρύπο και ένας αναστεναγμός από το βάθος της ψυχής μας, για τα λάθη-αμαρτήματά μας, είναι ικανά για να επαναφέρουν την Θεία Χάρη. Η μετάνοια, είναι:
• Αίτιο της Ουράνιας Βασιλείας.
• Είσοδος του Επουρανίου Παραδείσου και
• Απόλαυση Αιωνίας Ευτυχίας.








Περί του Μυστηρίου της Θείας Κοινωνίας

Τα μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, το έκανε προκαταβολκά ο Χριστός και πρίν από την σταυρική του θυσία, κατά το μυστικό δείπνο, την Μεγάλη Πέμπτη. Είναι το πιό βασικό μυστήριο για την σωτηρία του ανθρώπου.

Την ιερή εκείνη νύχτα ο Χριστός ευλόγησε τον άρτο τον τεμάχισε και είπε: Διαβάστε εδώ: Ματθ. ΚΣΤ΄ 26-28. «Και ενώ έτρωγαν, λαβών ο Ιησούς……εις άφεσιν αμαρτιών».
Άρα εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί κοινωνούμε πραγματικά το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.

(Π.Ο.Σ.) Εμείς δεν πιστεύουμε ότι ο άρτος και ο οίνος, που ευλόγησε ο Χριστός κατά το μυστικό δείπνο, έγινε μυστήριο όπως τα λέτε εσείς, αλλά ο άρτος και ο οίνος συμβολίζουν το σώμα και το αίμα του Χριστού, το οποίο κοινωνούν οι αναγεννημένοι σε ανάμνηση, μία φορά τον χρόνο.

(Χ.Ο.) Άν ο άρτος και ο οίνος δεν μεταβάλλονται σε σώμα και αίμα Χριστού, αλλά παραμένουν ψωμάκι και κρασάκι - όπως πιστεύετε εσείς οι αιρετικοί - τότε για ποιό λόγο σας απαγορεύει η Οργάνωση να μετέχετε όλοι οι οπαδοί της;

Αφού είναι μόνον σύμβολα και αναμνήσεις αυτά, τότε τι χρειάζεται η αναγέννηση; Ψωμάκι και κρασάκι έχουν όλοι δικαίωμα να συμμετέχουν – δίκαιοι και αμαρτωλοί – και το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής το έχουν οι ….μπεκρήδες στις ταβέρνες και δεν έχετε δικαίωμα συμμετοχής εσείς;
Παράδοξο. Σας αδικεί πάρα πολύ η Οργάνωση.

Εσείς δεν παραδέχεστε, ότι αυτά που είπε ο Χριστός είναι αληθινά, ότι εννοούσε δηλαδή ότι ο άρτος είναι το Σώμα του Χριστού και ο οίνος είναι το Αίμα Του.
Αν εννοούσε όμως ο Χριστός πραγματικά το σώμα και το αίμα του, τότε τι λόγια θα χρησιμοποιούσε;

(Π.Ο.Σ.) Τα ίδια λόγια θα χρησιμοποιούσε

(Χ.Ο.) Τότε με ποιό δικαίωμα δεν παραδέχεστε, ότι πραγματικά το σώμα και το αίμα Του είναι η Θεία Κοινωνία;

(Π.Ο.Σ.) Μα ο Χριστός αυτό είπε να κάνουμε στην δική του ανάμνηση και τούτο κάνουμε. Διαβάστε εδώ: Λουκ. ΚΒ΄ 19. « Και λαβών άρτον……ανάμνησιν»

(Χ.Ο.) Όταν κοινωνούμε εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί το σώμα και το αίμα του Κυρίου, στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, θυμόμαστε την σταυρική θυσία του Χριστού. Άρα κοινωνούμε και σε ανάμνηση του Κυρίου.

Διαβάστε εδώ: Ιωαν. ΣΤ΄ 52-56. «Εμάχοντο λοιπόν…..και εγώ εν αυτώ».
Το σώμα μου λέει ο Χριστός αληθινά τρώγεται και αληθινά πίνεται.
Τι άλλο πρέπει να πεί σε σας για να πειστείτε; Πως αλλιώς να το πεί για να πιστέψετε όλοι εσείς οι αιρετικοί;

Διαβάστε εδώ: Α΄ Κορινθ. ΙΑ΄ 26-30. «Διότι οσάκαις αν……και αποθνήσκουσιν ικανοί». Τι μας λέει εδώ ο Απόστολος Παύλος; Όταν τρώτε τον άρτον τούτον και πίνετε το ποτήριον τούτον τον θάνατον του Κυρίου ομολογείτε.
Αν οι πολλοί από σας δεν τρώγουν τον άρτον και δεν πίνουν τον οίνον δεν ομολογούν την σταυρική θυσία του Κυρίου. Άρα δεν είναι χριστιανοί.

Στο εδάφιο μιλάει καθαρά και ξάστερα για ειδικό άρτο και ειδικό οίνο.
Δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Ο Απόστολος Παύλος ξεχωρίζει τον ειδικόν άρτον από τον κοινόν άρτον και τον ειδικόν οίνον από τον κοινόν οίνον.

Και συνεχίζει να λέει: όποιος τρώει τον άρτον τούτον και πίνει το ποτήριον του Κυρίου αναξίως, είναι ένοχος του σώματος και του αίματος του Κυρίου.

Δεν λέει ότι είναι ένοχος του άρτου και του οίνου, αλλά του σώματος και του αίματος του Κυρίου.

Σύμφωνα όμως με τις δικές σας κακοδοξίες, όποιος τρώει το κοινό ψωμάκι και πίνει το κοινό νεράκι αναξίως, γίνεται ένοχος του ψωμιού και του κρασιού!
Αν είναι δυνατόν! Μήπως πρέπει να είναι κανείς άξιος για να φάει ψωμί και να πιεί νερό;

Ο Απόστολος Παύλος λέει, ότι είναι ένοχος όχι του άρτου και του οίνου, αλλά του σώματος και του αίματος του Χριστού. Ποιόν πρέπει να πιστέψουμε τώρα; Εσάς και τον ψευδοπροφήτη σας η τον Απόστολο Παύλο; Και τίθενται εδώ μεγάλα ερωτήματα:

• Είναι ποτέ δυνατόν, όσοι τρώνε τον κοινόν άρτον και τον κοινόν οίνον να αρρωσταίνουν και να πεθαίνουν πολλοί; Δηλαδή
• Είναι δυνατόν να κοινωνούν συμβολικώς και αναμνηστικώς και να πεθαίνουν; Αυτά είναι παράλογα πράγματα.

(Π.Ο.Σ.) Ο Χριστός και οι Απόστολοι μιλούσαν για σάρκα και αίμα, εννοούσαν την διδασκαλία. Διαβάστε εδώ: Ιωαν. ΣΤ΄ 60-63. «Πολλοί λοιπόν…..και ζωή είναι». Η σάρκα δεν ωφελεί τίποτε, το πνεύμα είναι αυτό που ζωοποιεί, δηλαδή η διδασκαλία του. Οι μαθητές του είχαν κάνει λάθος, όπως κάνετε και εσείς τώρα. Ο Χριστός όμως τους το εξήγησε.

(Χ.Ο.) Ο Χριστός τους το εξήγησε και αυτοί κατάλαβαν τι τους έλεγε, εσείς δεν θέλετε να καταλάβετε. Αν εννοούσε την διδασκαλία του ο Χριστός, μετά την εξήγηση που τους έκανε, έπρεπε να ησυχάσουν, αφού τους έλυσε την απορία τους, αυτοί όμως αντιθέτως πολλοί απεχώρησαν σκανδαλισμένοι.

Διαβάστε εδώ: Ιωαν. ΣΤ΄ 66. «έκτοτε πολλοί των μαθητών…..θέλετε να υπάγητε;». Ο Χριστός επιμένει σε όσα είπε και εκτός ότι άφησε πολλούς και έφυγαν, χωρίς να δώσει περισσότερες εξηγήσεις, απευθύνεται στους δώδεκα μαθητές και τους λέει ότι είναι και αυτοί ελεύθεροι να φύγουν άν θέλουν.

Οι δώδεκα μαθητές κατάλαβαν, τι εννούσε ο Χριστός, μετά την εξήγηση που τους έκανε γι’ αυτό και δεν έφυγαν. Διότι θα έτρωγαν τη σάρκα του και θα έπιναν το αίμα του πνευματικώς. Εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί πνευματικώς κοινωνούμε σώμα και αίμα Κυρίου στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.
Το παντοδύναμο Άγιον Πνεύμα μεταβάλλει τον άρτον και τον οίνον - μέσω του ιερέα - σε σώμα και αίμα Κυρίου.
Σε κανένα σημείο ή εδάφιο στην Αγία Γραφή η διδασκαλία, ο λόγος του Θεού δεν εκφράζεται με σάρκα και αίμα, ούτε με άρτο και οίνο, αλλά με ζύμη και σπόρο.

Διαβάστε εδώ: Ματθ. ΙΣΤ΄6-12. «Ο δε Ιησούς είπε……….Φαρισαίων και Σαδδουκαίων». Εδώ η διδασκαλία εκφράζεται ως ζύμη.

Διαβάστε εδώ: : Λουκ. Η΄ 5-11. «Εξήλθεν ο σπείρων……είναι ο λόγος του Θεού». Και εδώ η διδασκαλία εκφράζεται με σπόρο. Υπάρχει έστω και ένα εδάφιο που να λέει ότι η διδασκαλία αναφέρεται με σώμα και αίμα και με άρτο και οίνο; Δεν υπάρχει. Σας το λέω κατηγορηματικά.

Διαβάστε εδώ: Α΄ Κορινθ. ΙΑ΄ 23-25. «Διότι εγώ……., εις την ανάμνησί μου». Τι παρέλαβε ο Απόστολος Παύλος από τον Χριστό; Μήπως παρέλαβε να διδάξει τους πιστούς να μην κοινωνούν κοινόν άρτον και κοινόν οίνον αναξίως η του σώματος και του αίματος του Χριστού;
Υπάρχουν δύο προφητείες, που αναφέρονται στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.

• Ψαλμ. 116 13. « Θέλω λάβει…….το όνομα του Κυρίου».
Θα λάβω λέει το ποτήριο της σωτηρίας. Δηλαδή το Άγιον Ποτήριον της Θείας Ευχαριστίας μεταδίδει ζωήν αιώνιον.
Σημειωτέον στην Παλαιά Διαθήκη δεν υπήρχε ποτήριον σωτηρίας.
Η Προφητεία, αναφέρεται στη Θεία Κοινωνία της Ορθοδόξου Εκκλησίας και δεν λέει «έχω λάβει», αλλά «θα λάβω στο μέλλον».

• Μαλαχ. Α΄ 11. «Διότι από ανατολών….., και θυσία καθαρά».
Εδώ προφητεύεται το θυμίαμα, που έχει η Εκκλησία στους Ναούς και η Θεία Κοινωνία που είναι καθαρή θυσία και όχι θυσία μόσχων και τράγων.